veneuze insufficiëntie

Veneuze insufficiëntie: beschrijving

Veneuze insufficiëntie (veneuze insufficiëntie) is wijdverbreid. Vaak gezwollen benen na langdurig staan ​​of meer prominente aderen geven de indicatie dat de aderen niet goed werken. De veneuze insufficiëntie ontwikkelt zich langzaam en verloopt onbehandeld geleidelijk, waardoor het kan worden onderverdeeld in verschillende ernstgraden.

Bloodstream

Aderen zijn alle bloedvaten in het lichaam die het bloed uit de periferie van het lichaam verzamelen en terug naar het hart transporteren. Het bloed, nadat het zuurstof en voedingsstoffen in het weefsel heeft gegeven, passeert eerst door haar dunne bloedvaten (capillairen) in de zogenaamde venulen. Deze kleine bloedvaten herenigen zich vervolgens om de aderen te vormen. De aanvankelijk oppervlakkige aderen van klein kaliber leiden het bloed uiteindelijk naar diepere aderen met een grotere diameter. Ten slotte brengen de twee grootste aders van het lichaam, de superieure en inferieure vena cava, het zuurstofrijke bloed terug naar het hart. Het hart pompt het in de longcirculatie, waar het weer zuurstof krijgt voordat het terugvloeit naar het hart en vervolgens door de slagaders naar de weefsels en organen.

Falen van de veneuze kleppen veroorzaakt veneuze insufficiëntie

Omdat de aderen, die zich onder het hart bevinden, het bloed tegen de zwaartekracht naar het hart voeren, hebben ze een speciale structuur. Binnen zijn er zogenaamde veneuze kleppen, die voorkomen dat vergelijkbaar met een klep, dat het bloed terug stroomt. Meestal begint veneuze insufficiëntie met een geleidelijk falen van deze veneuze kleppen. Als deze niet meer goed sluiten, is de verwijdering van het bloed aangetast, het hoopt zich op in de stroomopwaartse adersecties. Na verloop van tijd zorgt de druk op de wand van de ader ervoor dat de aderwand meer en meer samentrekt en de ader uitzet. Dergelijke verwijde aderen verschijnen uiteindelijk op het oppervlak van de huid als fijne spinnenwebachtige spinaders of, in het geval van grotere aders, als blauwachtig geaderde, duidelijk prominente spataderen.

Als de veneuze insufficiëntie vordert, kan deze zich ontwikkelen tot een ziekte die medische professionals chronische veneuze insufficiëntie (CVI) noemen. De meeste zwellingen en huidveranderingen zijn geassocieerd met deze ziekte.

Veneuze insufficiëntie: symptomen

Mensen met veneuze insufficiëntie klagen vaak over gezwollen, vermoeide of pijnlijke benen, vooral aan het einde van een dag. Vooral in de warme zomermaanden kunnen de symptomen toenemen als de bloedvaten uitzetten als gevolg van de hitte. De symptomen van veneuze insufficiëntie kunnen variëren, afhankelijk van de ernst. Mogelijke tekenen van veneuze insufficiëntie zijn:

• kleine, roodachtige tot blauwachtige spinnewebachtige fijne adertekeningen (spataderen), vooral aan de zijkant of achterkant van de dijen
• duidelijk uitstekende aderen, vooral op onderbeen, kuit of popliteale fossa
• Spataderen: ze bevinden zich meestal op het onderbeen en de kuit en worden goed herkend door de uitpuilende, verdikte, serpentijnachtige blauwachtige aderen.
• Waterretentie (oedeem) rond de enkel of onderbeen
• Huidletsels: bruinachtige pigmentatie in het enkelgebied, droge, schilferige, jeukende huidgebieden (eczeem) of open huid. Dergelijke veranderingen duiden op chronische veneuze insufficiëntie.

Veneuze insufficiëntie: oorzaken en risicofactoren

Vaak is de oorzaak van veneuze insufficiëntie een erfelijke aanleg. Aldus treft een veneuze ziekte meestal meerdere familieleden. Zelfs met het toenemen van de leeftijd neemt het risico op veneuze insufficiëntie toe. De eerste tekenen merken op zijn vroegst de meeste getroffen mensen op in de leeftijd van 30 jaar.

Vrouwen hebben veel meer kans om te worden geconfronteerd met veneuze problemen zoals veneuze insufficiëntie, spataderen of spataderen; waarschijnlijk is de speciale structuur van het bindweefsel een reden daarvoor. De vrouwelijke geslachtshormonen, vooral het oestrogeen, zorgen voor een los bindweefsel. Daarom wordt de zwangerschap, waarbij de oestrogeenconcentratie bijzonder hoog is, ook beschouwd als een risicofactor voor veneuze insufficiëntie. Bovendien drukt bij zwangere vrouwen de gestaag groeiende maag op de aderen in het bekken en belast ze de beenaders bovendien.

Overgewicht en ook eerdere bloedstolsels in de aderen (trombose) verhogen bovendien het risico op veneuze aandoeningen. Lange zittende of staande activiteiten bevorderen ook veneuze problemen zoals veneuze insufficiëntie.

Veneuze insufficiëntie: onderzoeken en diagnose

Voor de diagnose van veneuze insufficiëntie is het raadzaam om een ​​specialist in vasculaire en veneuze ziekten (flebologen) te raadplegen. In een gedetailleerd gesprek vraagt ​​hij eerst naar de medische geschiedenis (anamnese). Hij vraagt ​​onder andere of verschillende familieleden te maken hebben met veneuze insufficiëntie of andere aderproblemen en of er in het verleden trombose is opgetreden.

Tijdens het daaropvolgende lichamelijke onderzoek kijkt de arts naar de aderen in het gebied van de benen van de patiënt. Hij besteedt bijzondere aandacht aan de vraag of spataderen of spataderen te zien zijn. Zwelling van de benen of veranderingen in de huid geven hem belangrijk bewijs van veneuze insufficiëntie, ze kunnen wijzen op een chronische veneuze insufficiëntie.

Met behulp van een echoscopisch onderzoek kan de conditie van aderen goed worden beoordeeld. Als de veneuze kleppen defect zijn, kan de arts dit goed herkennen. Een speciale procedure, de zogenaamde Doppler-echografie, maakt de bloedbaan zichtbaar in de ader. In dit geval kan de arts een verstoorde bloedstroom of mogelijk ook een bloedstolsel detecteren.

Veneuze insufficiëntie: behandeling

Welke therapie geschikt is voor de veneuze insufficiëntie hangt vooral af van de ernst ervan. Een belangrijke stap in de behandeling is het ondersteunen van de bloedstroom in de aderen. Compressiekousen of -verbanden zijn hier bijvoorbeeld nuttig. Door hen worden de aderen samengedrukt, wat een terugslag van het bloed voorkomt. Ze zijn verkrijgbaar in speciaalzaken in verschillende sterktes. In bepaalde gevallen kunnen ze ook worden aangepast.

Met uitgesproken symptomen van veneuze insufficiëntie, zoals ernstig oedeem, kunnen uitdrogende medicijnen die de arts moet voorschrijven, nuttig zijn. Huid eczeem behandeling artsen met hydraterende, gedeeltelijk ontstekingsremmende crèmes en zalven.

Spataderen verstoren meestal de getroffenen meer om cosmetische redenen; Vanuit medisch oogpunt hebben ze niet noodzakelijk therapie nodig. De arts kan ze bevuilen door een chemische stof in het betreffende vat te injecteren (sclerotherapie). De methode is ook geschikt voor kleine spataderen van oppervlakkige aderen. Voor grotere spataderen kan het om gezondheidsredenen echter nodig zijn de aangetaste adersecties te verwijderen. Dit gebeurt bijvoorbeeld in de context van een operatie (veneuze stripping) of door de arts die de aangetaste vaatsecties sluit met radiogolven of met een laser.

Veneuze insufficiëntie: preventie

Aangezien veneuze insufficiëntie in veel gevallen wordt geërfd, is het vaak niet mogelijk om dit in principe te voorkomen. Er zijn echter enkele maatregelen die voorkomen dat veneuze problemen toenemen:

• Train zo vaak mogelijk, sport meerdere keren per week, zoals fietsen, zwemmen of wandelen. Neem de trap in plaats van lift of roltrap.
• Als je lang zit of staat, doe dan voetoefeningen. Beweeg je tenen afwisselend naar het scheenbeen en de vloer. Schud vanaf de hielen herhaaldelijk de tenen en rug, laat je voeten ronddraaien.
• Probeer overgewicht te voorkomen door een gezond dieet te eten, dus eet veel vers fruit en groenten, evenals kleine snoepjes en vetten. Overtollige kilo’s bevoordelen en verergeren een veneuze insufficiëntie.

Veneuze insufficiëntie: geschiedenis en prognose

Het verloop van een veneuze insufficiëntie hangt voornamelijk af van de ernst ervan. Het vroegtijdig behandelen van een mild, vroeg begin van veneuze insufficiëntie kan meestal worden gestopt of op zijn minst worden vertraagd. Als spataderen al aanwezig zijn als gevolg van veneuze insufficiëntie, neemt het risico op verdere ziekten, zoals veneuze trombose, toe.