Syndroom van Wernicke

Wernicke’s encefalopathie: beschrijving

De encefalopathie van Wernicke is een hersenziekte vernoemd naar de arts Carl Wernicke. De medische term “encefalopathie” verwijst naar ziekten of verwondingen die de gehele hersenen aantasten. De encefalopathie van Wernicke komt meestal voor als gevolg van aanhoudende ondervoeding of ondervoeding, vaak bij alcoholisten of mensen met gestoorde eetgewoonten.

Als gevolg van de encefalopathie van Wernicke kunnen verschillende tekenen van de ziekte optreden die het zenuwstelsel beïnvloeden (neurologische symptomen). Samen met de encefalopathie van Wernicke kan het zogenaamde Korsakoff-syndroom ook voorkomen – het vaak voorkomen van verschillende typische symptomen (bijvoorbeeld geheugenstoornissen op de korte of lange termijn, fabulatie). Vaak spreken artsen ook van een Wernicke-Korsakoff-syndroom.

De encefalopathie van Wernicke moet zo snel mogelijk worden behandeld, omdat het een positief effect heeft op het verdere verloop van de ziekte. Daarom is het ook belangrijk om onmiddellijk een arts te raadplegen als patiënten zelf of hun familieleden neurologische afwijkingen opmerken, zoals gezichtsvermogen of coördinatiestoornissen. Dit is vooral het geval wanneer er risicofactoren zijn voor de encefalopathie van Wernicke, zoals alcoholproblemen of eetstoornissen.

Wernicke’s encefalopathie: symptomen

In de encefalopathie van Wernicke kunnen de hele hersenen worden aangetast in functie. Dienovereenkomstig kan het ernstige symptomen veroorzaken. Zo hebben patiënten vaak moeite om hun bewegingen zoals gewoonlijk te coördineren. Dit uit zich bijvoorbeeld in problemen met lopen en / of staan. Bovendien zijn er vaak visuele stoornissen die het gevolg zijn van problemen met oogcoördinatie. Bovendien hebben mensen met de encefalopathie van Wernicke vaak een snellere hartslag, een verlaagde lichaamstemperatuur en een te grote behoefte aan slaap.

Bovendien manifesteert Wernickes encefalopathie zich meestal in het gedrag en de geestelijke gezondheid van de getroffenen. Artsen en familieleden beschrijven patiënten met de encefalopathie van Wernicke als uiterst rusteloos, geestelijk verward en gedesoriënteerd. Vaak kunnen patiënten niet langer helder denken, meer informatie nemen zoals gewoonlijk en / of bewaren. Bovendien kan zogenaamde tremor optreden, die zich manifesteert door bijvoorbeeld de handen te trillen.

Naast de encefalopathie van Wernicke diagnosticeren artsen vaak het zogenaamde Korsakoff-syndroom (gewoonlijk het Wernicke-Korsakoff-syndroom). Naast de bovengenoemde symptomen zijn er dan meestal problemen om de eigen verblijfplaats te herkennen: een patiënt in het ziekenhuis is dan bijvoorbeeld op afroep in de wachtkamer van een advocaat en wacht op de advocaat (de arts). Geheugenverval probeert mensen met een Wernicke-Korsakoff-syndroom te verbergen, vaak met verzonnen feiten of te verbergen. Bovendien zijn de geheugenprestaties bij een Korsakoff-syndroom opnieuw aanzienlijk verslechterd.

Wernicke’s encefalopathie: oorzaken en risicofactoren

De oorzaak van de encefalopathie van Wernicke is een slechte aanvoer van de hersenen met vitamine B1 (thiamine). Er kunnen ook erfelijke factoren zijn die het risico op het ontwikkelen van Wernicke encefalopathie verhogen als er een vitamine B1-tekort is. Dit is echter nog niet definitief opgehelderd.

Het permanente tekort aan vitamine B1 beschadigt de zenuwcellen van de hersenen, waardoor ze in toenemende mate worden aangetast en uiteindelijk afsterven. Dit kan ertoe leiden dat de hersenen bepaalde taken, zoals beweging of oogcoördinatie, niet zoals gewoonlijk kunnen uitvoeren.

Er kunnen verschillende redenen zijn voor een tekort aan vitamine B1. Vaak leidt een tekort of ondervoeding, zoals vaak het geval is bij alcoholisten of mensen met eetstoornissen, tot een vitamine B1-tekort. Sterk alcoholische mensen dekken soms hun hele energiebehoefte met alcoholische dranken, wat onvermijdelijk leidt tot tekorten aan symptomen – niet alleen vitamine B1. Mensen met eetstoornissen die een zeer streng dieet volgen voor een lange periode tot het punt om zich volledig te onthouden van eten en / of braken het ingenomen voedsel, nemen om dezelfde redenen vaak ook te weinig of geen vitamine B1.

Er zijn echter andere, relatief zeldzame oorzaken van de encefalopathie van Wernicke: een kritieke vitamine B1-tekort kan bijvoorbeeld soms voorkomen bij mensen die gevoed worden met infusies. Bovendien veroorzaken kwaadaardige veranderingen in het maagdarmkanaal en tuberculose-infecties onder andere nierziekten dat het lichaam niet langer voldoende thiamine kan opnemen. Als gevolg hiervan kan Wernicke encefalopathie zich ook ontwikkelen.

Wernicke’s encefalopathie: onderzoeken en diagnose

Als een patiënt de klassieke symptomen van de encefalopathie van Wernicke aan de arts presenteert, kan de patiënt al worden verdacht van het hebben van de encefalopathie van Wernicke vanwege de beschrijvingen en specifieke vragen van de patiënt. Aangezien tijd een belangrijke factor bij hun behandeling is, moet deze worden gestart in het geval van een bestaand vermoeden en voorafgaand aan een volledige diagnose.

Om de encefalopathie van Wernicke veilig te diagnosticeren, start de arts een uitgebreide bloedtest om vitamine B1-waarden en andere relevante bloedspiegels te bepalen. Bovendien worden cerebrale stroming (elektro-encefalografie, EEG), cerebrospinale vloeistof (CSF) en magnetische resonantie beeldvorming (MRI) van het hoofd gebruikt om de diagnose te bevestigen en andere aandoeningen als oorzaak van de symptomen uit te sluiten. Daaropvolgende bloedtesten na de start van de behandeling met vitamine B1 kunnen de diagnose van Wernicke’s encefalopathie definitief bevestigen: als de waarden voor bepaalde bloedmarkers die wijzen op een vitamine B1-tekort aanzienlijk afwijken van de waarden van de eerste bloedtest, is dit de ” Bewijs “dat Wernicke encefalopathie echt bestaat.

Wernicke’s encefalopathie: behandeling

Als de arts het vermoeden van een Wernicke-encefalopathie heeft, begint hij onmiddellijk met de therapie. Dit bestaat uit een enkele hoge dosis vitamine B1-injectie en vervolgens verdere dagelijkse vitamine B1-injecties, die iets lager zijn. De injecties eindigen meestal zodra de patiënt weer is gestabiliseerd.

Als er een risico bestaat dat een patiënt in de toekomst een sterk vitamine B-tekort ontwikkelt, kan de arts aanbevelen om vitamine B1-supplementen te nemen als preventieve maatregel. Dit risico bestaat voornamelijk wanneer de onderliggende oorzaak van de encefalopathie van Wernicke blijft bestaan. Daarom is het belangrijk om bestaande risicofactoren zoals alcoholverslaving of eetstoornissen te behandelen. Als de oorzaak van de encefalopathie van Wernicke onduidelijk is, moeten andere mogelijke oorzaken zoals kwaadaardige veranderingen in het maagdarmkanaal, nierziekte of infectie worden uitgesloten.

Wernicke’s encefalopathie: preventie

Wernicke encefalopathie kan worden voorkomen door bekende risicofactoren te behandelen. Deze omvatten vooral alcoholisme en eetstoornissen. Kwetsbare mensen moeten contact opnemen met hun arts als het innemen van vitamine B1-supplementen voor hen wordt aanbevolen. Bekende alcoholische en / of ondervoede mensen die in het ziekenhuis infuusoplossingen krijgen, moeten ook vitamine B1 ontvangen met hun infusies om een ​​infusiegerelateerd tekort te voorkomen. In het normale leven kan een dieetgerelateerd vitamine B1-tekort zich niet ontwikkelen, wat leidt tot een Syndroom van Wernicke leads.

Wernicke’s encefalopathie: ziekteverloop en prognose

In de encefalopathie van Wernicke is hoe snel de behandeling van cruciaal belang is. In het geval van tijdige behandeling komen veel symptomen zoals visuele stoornissen en vertroebeling van het bewustzijn meestal binnen een korte tijd terug. Bewegingsstoornissen duren meestal enkele weken om te verdwijnen. In ongeveer vier van de tien gevallen blijven motorische beperkingen bestaan ​​en driekwart van de patiënten behoudt geestelijke beperkingen.

Voor meer dan tien procent van de getroffenen is de encefalopathie van Wernicke fataal, ondanks een tijdige behandeling. De oorzaak hiervan is vaak cardiovasculaire problemen of infecties die door de ziekte werden veroorzaakt of bevorderd. Zal een Syndroom van Wernicke Als iemand niet wordt behandeld, raakt hij binnen een tot twee weken in coma en sterft.