Acute bronchitis

Acute bronchitis: kort overzicht

• Wat is bronchitis precies? Ontsteking van het slijmvlies in de bronchiën (geleidende “kanalen” van de luchtpijp naar de longblaasjes).
• symptomen: Hoest (aanvankelijk droog, later met sputum), mogelijk ook koorts, hoofdpijn, keel- en ledematenpijn, loopneus, heesheid
• behandeling: Bescherming, voldoende drinken, inhaleren, mogelijk hoestmiddel, met sterke irriterende hoest (zonder slijm), mogelijk hoestonderdrukker (alleen ’s avonds); in bepaalde gevallen antibiotica en / of cortison
• oorzaken: in 90 procent van de gevallen virussen, in bijna 10 procent van de gevallen bacteriën; Zeldzame oorzaken van bronchitis zijn schimmels, geïnhaleerde irriterende stoffen (zoals ammoniak, maagzuur) en bestraling bij kankertherapie
• complicaties: extra bacteriële infectie bij virale bronchitis, longontsteking, spastische bronchitis
• voorspelling: Acute bronchitis geneest meestal zonder medische behandeling. Voor complicaties en langere duur van bronchitis is een bezoek aan een arts aan te raden.

Acute bronchitis: symptomen en beloop

Acute bronchitis wordt meestal veroorzaakt door verkoudheidsvirussen. Dat is waarom ze vaak voorkomt samen met of na een verkoudheid op. Een van de belangrijkste symptomen van bronchitis is hoesten: De meeste patiënten hebben er eerst een droge geïrriteerde hoest, Hij is vaak van koude begeleid.

In ongeveer de helft van de gevallen verspreiden de virussen zich door het lichaam. Ontwikkelt zich vervolgens in bronchitis koorts, Vaak ook symptomen van verkoudheid zoals keelpijn, hoofdpijn en lichaamspijnen, heesheid en een brandend gevoel achter het borstbeen. De getroffen mensen voelen zich ziek en onwel.

Overigens: bronchitis zonder hoest is zeer zeldzaam. De koorts ontbreekt mogelijk. Het komt alleen voor wanneer het hele lichaam wordt getroffen door de virusinfectie.

In het verdere verloop van de ziekte veranderen de symptomen: patiënten met Bronchitis ontwikkelen na een paar dagen een “productieve hoestIn de onderste luchtwegen (bronchiën) lost slijm op, dat wordt opgehoest Hoest met slijm.

Het opgehoest slijm is meestal viskeus en helder tot witachtig, Dit is typerend voor de acute virale infectie van het bronchiale slijmvlies. Bij sommige patiënten is het verkleurd Slijm geelachtig of groenachtig. Dan hebben bacteriën zich op de ontstoken slijmvliezen gevestigd. Artsen noemen dit bacteriële superinfectieof bacteriële secundaire infectie: Een bacteriële infectie heeft de virusinfectie “veroorzaakt”.

Bronchitis: tekenen van complicaties

In ernstige gevallen hoesten patiënten met bronchitis Slijm met bloed uit. Het bloed komt meestal uit kleine verwondingen van het slijmvlies. Over het algemeen is dit niet gevaarlijk. Maar bloederige slijm kan ook een ernstige oorzaak hebben. Hij moet daarom altijd medisch worden verduidelijkt.

Als het slijmvlies meer slijm produceert, zwelt en vernauwt, heeft er een gecompliceerde bronchitis ontwikkeld. Het wordt ook obstructieve of spastische bronchitis genoemd (zie hieronder). Er zijn hoorbaar ademgeluiden (Rammelen, piepen). Sommige patiënten krijgen ook slechte lucht (ademhalingsmoeilijkheden).

Soms veroorzaakt een acute bronchitis er een longontsteking (Longontsteking).

Als bronchitis de volgende symptomen veroorzaakt, moet u zeker naar de arts gaan:

• De hoest duurt langer dan acht weken.
• De patiënt heeft zeer hoge koorts, of de koorts keert terug na een periode zonder koorts.
• De patiënt voelt zich erg ziek, heeft koude rillingen en nachtelijk zweten.
• Het opgehoest slijm bevat bloed.
• Er is een verhoogde hoeveelheid kortademigheid. Bovendien zijn opvallende, fluitende ademgeluiden hoorbaar.

Mensen met een verzwakt immuunsysteem moeten naar de dokter gaan, zelfs met milde symptomen van bronchitis. Hetzelfde geldt voor mensen met chronische hart- of longziekten (zoals hartfalen, COPD, astma).

Bronchitis & zwangerschap

Zwangere vrouwen moeten de arts raadplegen voor bronchitis-achtige symptomen. Het kan ernstiger oorzaken van de symptomen (zoals kinkhoest) uitsluiten. Bovendien is het zinvol om het verloop van bronchitis tijdens de zwangerschap door een arts te laten controleren – vooral in het geval van complicaties. De arts kan ook zwangere vrouwen adviseren over de keuze van de juiste medicatie voor de symptomen van bronchitis.

Bronchitis: behandeling

“Wat te doen met bronchitis?” Met deze vraag, vooral in het koude seizoen, wenden veel mensen zich tot de arts, apotheker of een gezondheidswebsite op internet. Het juiste antwoord: er zijn geen speciale medicijnen voor bronchitis. Dit zou in de meeste gevallen niet nodig zijn. Een eenvoudige bronchitis is ongemakkelijk, maar niet gevaarlijk. Eenvoudige maatregelen zoals bescherming, voldoende drinken en inhaleren zijn voldoende. Dit kan de symptomen verlichten en het genezingsproces ondersteunen.

Het oplossen van slijm is vooral belangrijk

Het feit dat de lagere luchtwegen in toenemende mate slijm produceert bij bronchitis is een belangrijk afweermechanisme: samen met de secretie moeten pathogenen en dode cellen worden opgehoest en dus uit het lichaam worden verwijderd. De behandeling van een acute bronchitis wordt daarom vooral genoemd drink voldoende.Het slijm lost dus beter op en kan gemakkelijk worden opgehoest. Hiermee ondersteun je de infectieweerstand.

ook inhaleren helpt het slijm vloeibaar te maken en op te lossen. Hetzelfde kan worden gedaan als u de kist voorzichtig gebruikt tap, Neem de holle hand of de pinkrand.

Veel patiënten vertrouwen op slijmoplossers (‘HustenlöserZe bevatten N-acetylcysteïne of ambroxol als het actieve ingrediënt, maar tot nu toe is niet wetenschappelijk bewezen dat dergelijke preparaten daadwerkelijk nuttig zijn bij acute bronchitis-therapie.

Hoestverwijderaars werken alleen als u veel vocht inneemt (thee, heldere soep, enz.).

Hoest niet onderdrukken!

Bij pijnlijke, onproductieve hoest (zonder sputum) kunnen veel patiënten niet goed slapen. Bovendien irriteert de constante, harde hoest bovendien het aangetaste slijmvlies. Veel patiënten nemen dan medicijnen die het begin van hoest onderdrukken (antitussiva zoals codeïne). In de volksmond worden ze “hoest onderdrukkende“Of”hoest onderdruktSommigen hebben een recept en zijn effectiever. Andere hoestonderdrukkers zijn zonder recept (zoals die met clobutinol), maar wetenschappelijk is bewezen dat hun werkzaamheid dubbelzinnig is.

Als u hoestonderdrukkers wilt gebruiken, moet u dit alleen doen als zware, droge hoestaanvallen uw slaap verstoren. Het doel van hoesten is om de bacteriën uit de luchtwegen te verwijderen. Dit afweermechanisme moet daarom alleen voor een korte tijd worden onderdrukt, als u anders niet kunt slapen.

In het bijzonder dienen hoestonderdrukkers alleen voor een korte periode te worden toegepast. Ze bevatten opiaten zoals codeïne. Deze herbergen een bepaald verslavend en verslavend potentieel. Bovendien kunnen ze je erg moe maken, je reactievermogen verminderen en constipatie veroorzaken.

Als u een productieve hoest heeft (hoest met sputum), mag u geen hoestremmers nemen. Het slijm in de bronchiën moet worden opgehoest. Bovendien mag u hoestonderdrukkers niet combineren met hoestverwijderaars: de vele vloeibaar gemaakte slijm kan zich anders ophopen in de bronchiën.

Bronchitis: antibiotica alleen voor bacteriële infectie

Veel patiënten willen antibiotica gebruiken om bronchitis snel te herstellen. Maar dat is zelden logisch. Omdat bronchitis een virale infectie is. Daarentegen helpen geen antibiotica. Deze zijn alleen effectief tegen bacteriën.

Daarom schrijft de arts een antibioticum voor bronchitis alleen voor als op het aangevallen slijmvlies bovendien bacteriën zijn uitgezaaid (bacteriële superinfectie). Dit is bijvoorbeeld te zien aan het feit dat het hoestende slijm verkleurd is door pus geelachtig of groenachtig.

Cortison bij bronchitis

Het effect van antibiotica bij bronchitis met bacteriële superinfectie kan worden versterkt als u extra cortisontabletten op korte termijn gebruikt. Ze hebben een ontstekingsremmend effect. Ze zijn ook nuttig bij obstructieve (spastische) bronchitis. Cortison zorgt ervoor dat het slijmvlies in de luchtwegen opzwelt. Het bronchiale slijm, dat veel bacteriën en afval bevat, kan beter worden weggevoerd. Geïnhaleerde cortison wordt vaak aanbevolen voor obstructieve (spastische) bronchitis.

Meer tips

Als de bronchitis gepaard gaat met verkoudheid of griep, kunnen koorts, nek-, hoofd- en lichaamspijnen optreden. Indien nodig kunt u het doen pijnstiller zoals ibuprofen of paracetamol. Ze verlagen de koorts en verlichten de pijn. Ibuprofen heeft ook ontstekingsremmende effecten.

Medici aanbevelen fysieke bescherming bij bronchitis. Sport is daarom niet nuttig tijdens de acute ziekte, vooral niet met koorts. Dan zou je beter moeten worden bedrust voldoen.

De kamers waar bronchitispatiënten zijn, moeten zijn niet oververhit zijn. Het is ook belangrijk dat de Lucht niet te droog is. U kunt bijvoorbeeld vochtige doeken over de verwarming hangen of regelmatig “ademen”. Een bepaalde luchtvochtigheid doet de slijmvliezen goed.

Bronchitis: huismiddeltjes

Veel mensen gebruiken medicinale planten voor bronchitis. Ribwort en IJslands mos hebben bijvoorbeeld een kalmerende werking op het geïrriteerde slijmvlies. De medicinale planten worden bijvoorbeeld gedronken als thee of gebruikt in de vorm van zalven, vloeibare extracten of zuigtabletten. Zelfs een vol bad met geschikte kruiden kan zeer gunstig zijn bij acute aandoeningen van de luchtwegen zoals acute bronchitis.

Een populair huismiddeltje zijn ook enveloppen en wikkels op de borst. Ze zijn gemaakt met kwark, uien of gekookte en aardappelpuree.

Lees meer over de beste huismiddeltjes voor de behandeling van bronchitis in het artikel bronchitis – huismiddeltjes.

Acute bronchitis: oorzaken en risicofactoren

De acute bronchitis zal meestal door virussen geactiveerd. Vaak zijn dit verkoudheidsvirussen: verkoudheid is een infectie en ontsteking van de bovenste luchtwegen. Het kan zich verspreiden naar de bronchiën. Dan ontwikkelt zich een acute bronchitis.

Er zijn andere virussen die acute bronchitis kunnen veroorzaken. Deze omvatten bijvoorbeeld neushoorn-, griep-, herpes-, corona- en parainfluenzavirussen. Virale bronchitis bij kinderen wordt vaak veroorzaakt door het RS-virus (respiratoir syncytieel virus).

Zeldzaam is er een Bronchitis door bacteriën voornamelijk veroorzaakt door mycoplasma of chlamydia. Andere bacteriën zijn ook mogelijk. Deze omvatten streptokokken, stafylokokken, pneumokokken en Haemophilus influenzae. Deze zijn voornamelijk verantwoordelijk voor acute bronchitis bij immuungecompromitteerde mensen, longpatiënten en ziekenhuispatiënten.

Vaker voor dan een zuiver bacteriële bronchitis is een zogenaamde bacteriële superinfectie bij virale bronchitis: de aangevallen door het virusslijmvlies wordt vervolgens gekoloniseerd door bacteriën.

Zeer zeldzame oorzaak champignons een acute bronchitis. Dit gebeurt vooral bij mensen van wie het immuunsysteem is verzwakt.

Andere zeldzame oorzaken van bronchitis zijn ammoniak, zoutzuur, zwaveldioxide en stikstofgassen. Bij inademing beschadigen ze het slijmvlies van de bronchiën en kunnen zo ontstekingen veroorzaken. Bestraling (radiotherapie) in de context van kanker kan de reden zijn voor acute bronchitis.

Voor allergische personen kan het contact met de allergietrigger acute allergische bronchitis veroorzaken.

Bronchitis: incubatietijd

De periode tussen infectie met een ziekteverwekker (virussen, bacteriën, schimmels, enz.) En het verschijnen van de eerste symptomen wordt de incubatietijd genoemd. Bronchitis veroorzaakt door dergelijke bacteriën kan met verschillende snelheden uitbreken. Virussen zijn bijzonder snel: bij een virale bronchitis is de incubatietijd slechts één dag. De extra kolonisatie van bacteriën op de slijmvliezen bij virale bronchitis kan tot tien dagen duren.

Is bronchitis besmettelijk?

Acute bronchitis is besmettelijk wanneer het wordt veroorzaakt door pathogenen (virussen, bacteriën, schimmels). Wanneer de patiënt bijvoorbeeld hoest, verspreidt hij kleine druppeltjes vloeistof met de bacteriën in de omgevingslucht. Als een gezond persoon dit inhaleert, kan hij ook ziek worden.

Niet elke infectie leidt echter tot uitbraken van ziekten: bronchitis pathogenen worden vaak alleen ziek als de geïnfecteerde persoon verzwakt is (bijvoorbeeld door een verkoudheid). Smog, roken, koude en tabaksrook worden ook overwogen risicofactorendie acute bronchitis bevorderen.

Acute bronchitis: onderzoeken en diagnose

Een acute bronchitis kan meestal zonder medische hulp thuis worden behandeld. U moet op zijn minst uw huisarts u laten onderzoeken op ernstige bronchitis. Hij is goed in het inschatten van mogelijke risico’s en gevaren. Specialisten voor luchtwegaandoeningen zijn longartsen en KNO-specialisten. Bij acute bronchitis moeten ze echter slechts zeer zelden worden geraadpleegd.

In elk geval is een doktersbezoek raadzaam in de volgende gevallen:

• Ademhalingsmoeilijkheden, kortademigheid en pijn op de borst
• Hoesten van bloed
• hoge koorts
• geelachtige of groenachtige slijm
• Klachten die langer dan zeven dagen duren
• Reeds bestaande aandoeningen zoals COPD, bronchiaal astma of hartfalen
• Immunodeficiëntie bij HIV-infectie, kanker of cortisontherapie
• acute bronchitis bij ouderen of kinderen

Arts-patiënt gesprek en lichamelijk onderzoek

De arts zal u eerst precies vragen over uw symptomen – welke symptomen ze hebben, welke kleur het slijm heeft, hoe uitgesproken de symptomen zijn en sinds wanneer ze aanhouden. Informeer hem ook over mogelijke pre- of basisziekten (verkoudheid, griep, astma, enz.). Via dit gesprek kan de arts uw medische geschiedenis verhogen (anamnese). Het geeft hem belangrijke informatie over de oorzaak van haar symptomen en mogelijke complicaties.

Daarna zal de arts u onderzoeken. Allereerst zal hij het stethoscoophart gebruiken en Luister naar de longen, Bij bronchitis naast de normale ademhaling klinkt ratelen, fluiten of zoemen. Deze geluiden worden veroorzaakt door het slijm dat trilt in de bronchiën wanneer de lucht passeert. Bij kinderen wordt een zogenaamd buisademhaling gemeld.

De dokter zal dat ook doen Tik op de borstom het kloppende geluid te beoordelen. Dit geeft aanwijzingen voor mogelijke congestie van uitscheiding of effusies in de longen. Bovendien scant de arts de lymfeklieren in zijn nek en kijkt hij in de mond, keel en oren. Vaak meet hij ook de lichaamstemperatuur, hartslag en bloeddruk.

een bloedonderzoek is meestal niet nodig. Het wordt uitgevoerd wanneer de arts longontsteking vermoedt: de directe verbinding van de bronchiën en de longen kan longontsteking veroorzaken door bronchitis.

Bovendien kan een bloedanalyse soms helpen om het vermoeden van een bacteriële infectie bij bronchitis te verduidelijken: als de bezinkingssnelheid van de erytrocyten en het aantal witte bloedcellen sterk zijn toegenomen, hebben bacteriën zich waarschijnlijk op de slijmvliezen van de luchtwegen gevestigd. Dan kan een behandeling met antibiotica nuttig zijn.

Er zijn echter ook bronchitispatiënten met bacteriële infecties, waarbij alle bloedspiegels normaal zijn. Dan kan de dokter uitwerping of een Wattenstaafje in de neus of keel laat ze in het laboratorium onderzoeken. Zo kan de exacte oorzaak van bronchitis worden bepaald. Indien nodig zal de arts vervolgens een gerichte antibioticabehandeling initiëren.

een Röntgenfoto’s van de ribbenkast (X-thorax) is nodig als u longontsteking vermoedt. Bovendien kan het ernstiger oorzaken van de symptomen uitsluiten, zoals longkanker in bloederig sputum en verergerende symptomen. In een dergelijk geval kunnen verdere onderzoeken worden aangegeven, bijvoorbeeld bronchoscopie.

Wanneer gecompliceerde bronchitis een wordt Longfunctietest (Spirometrie) uitgevoerd. De arts kan dus bepalen of de luchtwegen vernauwd zijn (zoals spastische bronchitis).

Acute bronchitis: prognose

De prognose van acute bronchitis is erg goed. Bij de meeste patiënten geneest het zonder enige medische behandeling zonder problemen. De duur van bronchitis varieert: in ongecompliceerde gevallen verdwijnt deze meestal na een paar dagen tot maximaal vier weken. Een droge hoest kan langer aanhouden (tot acht weken). Maar ga naar de dokter voor een langere ziekteduur. Bronchitis kan mogelijk niet adequaat worden gediagnosticeerd of chronische acute bronchitis heeft zich uit de acute ontwikkeld.

Bronchitis: complicaties

Voorzichtigheid is geboden bij oudere of immuungecompromitteerde patiënten en bij patiënten met bestaande longaandoeningen. Bij hen kan de acute bronchitis gemakkelijk leiden tot complicaties, zoals longontsteking. Dit geldt vooral als de bronchitis is ontvoerd of niet goed is genezen. Als gevolg hiervan kan de bronchitis ook chronisch worden.

Bij COPD-patiënten kan acute bronchitis een ziekte-episode veroorzaken: COPD-symptomen nemen vervolgens acuut af.

Longontsteking en een bacteriële superinfectie behoren tot de meest voorkomende complicaties van acute bronchitis. Rarer ontwikkelt een zogenaamde “bronchiolitis obliterans”. Tijdens het proces raken de kleinste bronchiale takken (bronchioli) ontstoken en vervolgens littekens. Ze blijven dan permanent gesloten, dat wil zeggen: dit deel van de luchtwegen versmalt. Vooral peuters zijn vatbaar voor bronchiolitis obliterans.

Spastische bronchitis

Acute obstructieve of spastische bronchitis komt vooral voor bij zuigelingen en peuters. Het is een complicatie van acute virale bronchitis. Bij spastische bronchitis vormt het slijmvlies van de bronchiën veel slijm en is het tegelijkertijd gezwollen, zo versmald. Dit maakt ademhalen moeilijk. de ademhalingsmoeilijkheden kan zelfs bedreigend zijn. Bij het uitademen van een Kieuwen, fluitjes en / of drones hoorbaar.

De kleine patiënten ontvangen speciale medicatie voor ademnood, zogenaamde sympathicomimetica. Deze middelen worden vaak gebruikt als een spray of inhalatie. Ze breiden de luchtwegen uit. Dan wordt de ademhaling van de patiënt weer gemakkelijker. In bepaalde gevallen zal dit speciaal zijn acute bronchitis ook behandeld met andere medicijnen.

Lees meer over deze speciale vorm van acute bronchitis in het artikel Spastische bronchitis.

Verdere informatie:

richtlijnen:

• Richtlijn “Diagnose en therapie van volwassen patiënten met acute en chronische hoest” van de Duitse Vereniging voor Longziekten (vanaf 2015)