lipoedeem

Lipoedeem: kort overzicht

• symptomen: symmetrische vergroting van vetweefsel op benen (en / of armen), druk- en spanningspijn, neiging tot kneuzingen
• therapie: Fysiotherapie (bijv. Lymfedrainage, compressie); Liposuctie (in ernstige gevallen en inefficiëntie van andere therapieën)
• veroorzaken: niet duidelijk opgehelderd; hormonale en genetische redenen worden vermoed;
• voorspelling: geen genezing mogelijk; maar met de juiste therapie kunt u de symptomen verlichten en de progressie van de ziekte stoppen;
• competente specialisten: Dermatoloog, Phlebologist (flebologist), Lymphogist (Lymphologist)

Lipoedeem: symptomen

In een lipoedeem komt het tot een Voortplanting van vetweefsel op de ledematen, De meeste patiënten worden aangetast door de benen. Daarom spreken leken soms van het broekensyndroom van de ruiter. Maar er zijn ook patiënten bij wie het lipoedeem zich ontwikkelt op de armen (vooral de bovenarmen). Af en toe worden zowel armen als benen aangetast. In zeer zeldzame gevallen ontwikkelen andere lichaamsgebieden lipoedeem (buik, enz.).

Lipoedeem is bijna altijd symmetrisch Dit betekent dat beide benen en / of beide armen zijn aangetast. Zijverschillen zijn uiterst zeldzaam.

Het lipoedeem van de benen kan ook de billen gelijkmatig omvatten. De voeten zijn echter weggelaten. Evenzo worden de handen uitgesneden in een lipoedeem op de armen. Bij de overgang tussen het lipoedeem en de handen of voeten wordt een zogenaamde ‘vetkraag“Opvallen.

Lipoedeem kan al dan niet in verband worden gebracht met algemene obesitas. Vaak neemt men het echter waar zelfs met zeer slanke vrouwen, Dus lipoedeem heeft niets te maken met lichaamsbouw!

de Zwelling van het lipoedeem is meestal zacht, Het kan nauwelijks worden verminderd door de benen (of armen) omhoog te brengen. Dit is een verschil met het oedeem (waterophoping in het weefsel).

In de huidplooien, die ontstaan ​​door de vetvermenigvuldiging, kan dat zelf Ontsteking en infecties vormen.

In het onderhuidse vetweefsel van de aangetaste ledematen zit vaak kleine knoop voelbaardie in het proces groter kan worden. In de late stadia, de zogenaamde Wormen (dikke lobben).

Lipoedeem: pijn en blauwe plekken

Belangrijke symptomen van lipoedeem zijn er ook één Spanning en pijn in de getroffen delen van het lichaam, bijvoorbeeld in de benen. Dit kunnen zijn zwaar voelen en vooral na een langdurige pijn en wandelen. Patiënten melden ook vaak pijn in aanraking en druk. Vooral in de late stadia van de ziekte kan lipoedeempijn zo ernstig zijn dat patiënten minder behendig zijn en aanzienlijk worden beperkt in het dagelijks leven.

Een van de symptomen van lipoedeem is er een verhoogde neiging tot blauwe plekken: Zelfs lichtere verwondingen veroorzaken een “blauwe plek”. Maar er is geen stollingsstoornis in het hele lichaam. Vermoedelijk zijn de bloedvaten in het aangetaste weefsel kwetsbaarder. Dit veroorzaakt sneller blauwe plekken dan bij andere mensen.

Het lipoedeem vordert

Lipoedeem is een progressieve ziekte. Dat wil zeggen de lipoedeem symptomen nemen onbehandeld toe: Een eerste graad, mild lipoedeem kan zich ontwikkelen tot geavanceerd lipoedeem met grote vetweefselproliferatie.

Dat is voor veel patiënten mentaal erg stressvol, Veel patiënten voelen zich steeds ongemakkelijker in en met hun lichaam. Zelfrespect lijdt en angst en depressie kunnen zich ontwikkelen. Vooral als de diagnose te laat wordt gesteld en de getroffenen ten onrechte worden gediagnosticeerd als (zelf toegebracht) overgewicht, kan dat de psyche onder druk zetten. De meestal langdurige behandeling kan ook helpen – vooral als het niet tot succes leidt.

Verschillen met andere ziekten

Vaak worden de symptomen van lipoedeem verward met de tekenen van andere ziekten. Een sterk overgewicht (obesitas = obesitas) kan bijvoorbeeld vergelijkbare symptomen veroorzaken. Hetzelfde geldt voor lymfoedeem en lipohypertrofie: lymfoedeem ontstaat wanneer vloeistof en eiwit zich ophopen in het weefsel, omdat de verwijdering via het lymfestelsel verstoord is. Net als het lipoedeem wordt lipohypertrofie veroorzaakt door een lokale toename van vetweefsel. Maar ze veroorzaakt nooit pijn voor de getroffenen.

De volgende tabel geeft een overzicht van de belangrijkste verschillen tussen lipoedeem, lymfoedeem, lipohypertrofie en obesitas:

lipoedeem	lymfoedeem	lipohypertrofie	zwaarlijvigheid
Symmetrische toename van vetweefsel op beide benen en mogelijk op de billen (en / of op beide armen). Voeten en handen zijn weggelaten. Anders is de betrokken persoon meestal slank. Het lichaam lijkt dus duidelijk onevenredig (onevenredig).	Onevenwichtige (unilaterale) proliferatie van vetweefsel. Als een been of arm wordt aangetast, meestal de voet / hand. Lichaam ziet er enigszins onevenredig uit.	Symmetrische toename van vetweefsel op beide benen (en billen). Lichaam ziet er duidelijk onevenredig uit.	Min of meer overal op het lichaam overtollige vetkussentjes. Normale of licht ongelijke lichaamsverhoudingen.
Met waterretentie in het weefsel (oedeem).	Met waterretentie in het weefsel (oedeem).	Geen waterretentie in het weefsel (oedeem).	Waterretentie in het weefsel (oedeem) mogelijk.
Pressure pijn.	Geen drukpijn.	Geen drukpijn.	Geen drukpijn.
Aanzienlijke neiging tot kneuzingen.	Geen neiging tot blauwe plekken.	Neiging tot blauwe plekken mogelijk.	Geen neiging tot blauwe plekken.

De individuele klinische foto’s kunnen ook in combinatie voorkomen. Als iemand bijvoorbeeld tegelijkertijd last heeft van lipoedeem en obesitas, mengen beide symptomen.

Lipoedeem: behandeling

Behandeling met lipoedeem is moeilijk en controversieel. Tot op heden is de oorzaak van de ziekte onbekend. Het lipoedeem kan daarom niet causaal worden behandeld en niet worden genezen. Het verloop van de ziekte kan echter worden verlicht – door conservatief en / of chirurgische therapiemethoden.

de Het doel van lipoedeembehandelingis om de symptomen van de patiënt te verlichten, vooral de pijn. Bovendien moet worden voorkomen dat de ziekte vordert en complicaties optreden. Bovendien moeten alle factoren worden verminderd, die een lipoedeem bevorderen. Deze omvatten vooral:

• te zwaar
• Waterretentie in het weefsel (oedeem)
• mentale stress

Lipoedeem: fysiotherapie

De conservatieve behandeling van lipoedeem is gebaseerd op fysiotherapeutische maatregelen. De overkoepelende term voor deze behandelingsmethode is “complexe fysieke decongestieve therapie“(KPE). Het is vooral veelbelovend voor een gelijktijdig lymfoedeem (lipolymfoedeem).

De therapie omvat een handmatige lymfedrainage in de vorm van schep-, draai- en pomphandvatten. Dit wordt door de therapeut eerst gedaan, weg van het lipoedeem op de romp, om een ​​zuigkracht te creëren, en vervolgens ook in het gebied van het lipoedeem zelf.In eerste instantie kan handmatige lymfedrainage worden gepland voor één uur per dag gedurende drie tot vier weken.

Onmiddellijk na elke sessie moet het getroffen gebied worden ingepakt of moet een compressiekous worden aangebracht. deze compressie behandeling Hoewel vermindert het lipoedeem slechts licht. Het kan echter de progressie vertragen en lymfoedeem door lipoedeem voorkomen.

Er zijn ook andere fysiotherapeutische procedures die nuttig kunnen zijn bij lipoedeem. Dit omvat ongeveer de Shock Wave Therapy, Het verbetert de bloedcirculatie in het weefsel. Sommige patiënten krijgen ook een zogenaamde intermitterende pneumatische compressie, Tijdens dit proces worden afwisselend lage en hoge drukken afwisselend op het getroffen gebied uitgeoefend.

Patiënten met ernstig lipoedeem worden vaak aanbevolen om intramurale fysiotherapie te ondergaan.

Massage en verhoging van de benen verbeteren meestal de symptomen van lipoedeem niet. Ze voorkomen ook zelden de progressie van de ziekte.

Lipoedeem: sport ondersteunt de therapie

Als u lipoedeem heeft, moet u regelmatig sporten en sporten. Hoewel dit het aantal vetcellen niet kan verminderen, is het toch logisch: fysieke activiteit houdt je mobiel en mobiel – veel patiënten vermijden activiteit vanwege pijn. Bewegingstherapie is vooral belangrijk wanneer lipoedeem wordt geassocieerd met ernstige obesitas.

Tip: kies een sport met een laag risico op blessures en soepele, soepele bewegingen (geen langzaam remmen). Zwemmen, wateraerobics, snel wandelen en fietsen zijn geschikt.

Lipoedeem: dieet heeft weinig directe invloed

Veel mensen denken dat lipoedeem simpelweg het gevolg is van overgewicht en kan worden geëlimineerd door af te vallen. Dat is niet waar. Daarom helpt een streng dieet niet erg tegen lipoedeem en kan het zelfs schadelijk zijn: als u zich richt op het besparen van calorieën, zelfs als het geen lipoedeem laat verdwijnen, kan het een negatieve invloed hebben op de geestelijke gezondheid en geestelijke gezondheid van de patiënt. Experts suggereren zelfs dat een aantal lipoedeempatiënten last heeft van een eetstoornis (zoals anorexia).

Er is ook geen speciaal lipoedeemdieetdie helpt om symmetrische vetweefselproliferatie op de benen en / of armen te voorkomen. Patiënten met lipoedeem moeten gewoon aandacht besteden aan een evenwichtige, gezonde voeding. Dit bevordert over het algemeen een goede gezondheid. Als u te zwaar bent, kan een gezond dieet bovendien helpen om overtollige kilo’s te verminderen. Patiënten kunnen tips krijgen van de voedingsdeskundige.

Verdere conservatieve maatregelen

Behoort ook tot de behandeling van lipoedeem huidverzorging, Het voorkomt ontstekingen en infecties in het getroffen huidgebied. Daarom moet u de huid altijd goed crème maken, zodat deze niet uitdroogt en barst. Kleine verwondingen moeten onmiddellijk worden behandeld, zodat ze niet ontsteken of infecteren.

Psychologische ondersteuning van de patiënt is een belangrijk onderdeel van holistische lipoedeemtherapie. Veel patiënten lijden aan depressies, angst en / of eetstoornissen. De patiënten moeten noodzakelijkerwijs psychologische hulp ontvangen.

Lipoedeem: liposuctie

Lipoedeem kan chirurgisch worden behandeld door liposuctie. Ziek onderhuids vetweefsel wordt permanent verwijderd. De procedure wordt bijvoorbeeld uitgevoerd als de symptomen aanhouden of zelfs toenemen ondanks conservatieve lipoedeemtherapie (zoals fysiotherapie). Hoewel onderhuids vetweefsel prolifereert ondanks consistente conservatieve behandeling, is liposuctie geïndiceerd.

Liposuctie is geen manier om overtollig gewicht kwijt te raken als u te zwaar bent!

Liposuctie kan de symptomen van de meeste patiënten gedurende vele jaren verbeteren. In het bijzonder kunnen de pijn en de neiging tot blauwe plekken worden verminderd door de procedure – evenals de omvang van de getroffen ledematen. Bovendien hebben veel patiënten geen conservatieve maatregelen (bijvoorbeeld compressie) nodig na liposuctie, of althans in mindere mate dan voorheen.

Bij uitgesproken lipoedeem en lipolymfoedeem kunnen grote, slappe weefselzakken achterblijven na decongestieve therapie en gewichtsreductie. Dan kan een speciale plastische chirurgie (Dermolipektomie) nuttiger zijn dan een liposuctie.

Volgorde van liposuctie

Liposuctie mag alleen worden uitgevoerd in gespecialiseerde centra – poliklinisch of intramuraal. De arts gebruikt een canule om grotere hoeveelheden speciale irrigatievloeistof in het lipoedeemweefsel over te brengen. Deze zogenaamde tumescent-oplossing bevat onder andere een plaatselijke verdoving, zoutoplossing en adrenaline. Het wordt dan samen met veel vet uit het weefsel gezogen. Deze techniek wordt ook “vochtige” liposuctie genoemd. Het kan worden bijgestaan ​​door een waterstraal of trillingen:

• Waterstraalondersteunde liposuctie (WAL): Na toediening van de Tumszens-oplossing wordt het vet opgelost met een waaiervormige waterstraal en opgezogen.
• Aangedreven liposuctie: De zuigcanule wordt in trilling gebracht. Omdat vetcellen trager zijn dan bloedvaten en zenuwcellen, worden ze losgemaakt en opgezogen.

Na de procedure moeten patiënten snel herstellen (mobilisatie) en fysiotherapie krijgen. Op deze manier kunt u zwelling voorkomen of verminderen die vaak optreedt na liposuctie.

Maximaal ongeveer vijf liter kan in één sessie worden verwijderd. In ernstige gevallen zijn daarom meestal meerdere sessies nodig om het lipoedeem aanzienlijk te verminderen.

Zoals bij elke chirurgische ingreep zit ook een liposuctie in (ernstige) bijwerkingen mogelijk te maken. Het lymfestelsel kan onder meer gewond raken. Als gevolg hiervan kan secundair lymfoedeem ontstaan.

Niet altijd wordt de liposuctie betaald door de zorgverzekeraars. Dan moeten patiënten zelf de kosten betalen.

Lipoedeem: oorzaken en risicofactoren

Lipoedeem ontstaat wanneer lokaal het onderhuidse vetweefsel toeneemt: de vetcellen vergroten en vermenigvuldigen. Bovendien wordt meer of minder water opgeslagen. Dit is een progressief proces. Het aangetaste lichaamsdeel kan dus in de loop van de tijd sterk toenemen.

De exacte oorzaken van lipoedeem zijn onbekend. Experts hebben maar enkele veronderstellingen. Het hormoonsysteem en een genetische aanleg lijken bijvoorbeeld cruciaal te zijn bij de ontwikkeling van lipoedeem. Tegelijkertijd zijn er geen aanwijzingen dat een slecht dieet, gebrek aan lichaamsbeweging of ander “wangedrag” lipoedeem kan veroorzaken.

hormonen

Het belang van (vrouwelijke) hormonen bij de ontwikkeling van lipoedeem suggereert dat bijna uitsluitend vrouwen worden getroffen, vooral in fasen van hormonale veranderingen. Dat zou tijdens en na de puberteit zijn, tijdens de zwangerschap en tijdens de menopauze. Vooral het hormoon oestrogeen speelt een belangrijke rol bij de ontwikkeling van lipoedeem. Vetcellen reageren namelijk op oestrogeen via speciale aanlegplaatsen (receptoren) op hun oppervlak.

Bij de weinige mannen met lipoedeem kan altijd een hormonale aandoening blijken. Dit geeft ook aan dat hormonen betrokken zijn bij lipoedeem. Sommige van de getroffen mannen hebben bijvoorbeeld een leverziekte die het hormoonmetabolisme verstoort (bijvoorbeeld levercirrose bij chronisch alcoholgebruik). Anderen lijden aan een tekort aan testosteron of groeihormoon of ontvangen hormoontherapie (zoals prostaatkanker).

De hormonale veranderingen en stoornissen leiden tot onevenwichtigheden in de interne gewichtscontrole van het lichaam, de zenuwen in het vetweefsel en ook tot ontstekingsprocessen.

Genetische aanleg

Vaak lijden meerdere leden van een gezin aan lipoedeem. Dit duidt op een genetische aanleg. Vermoedelijk spelen genen die belangrijk zijn voor de ontwikkeling van bloedvaten een rol bij de ontwikkeling van lipoedeem.

vasculaire schade

Naast vetweefselaandoening wordt vermoed dat inflammatoire disfunctie van de bloedvaten in het subcutane weefsel van patiënten voorkomt bij lipoedeem. De vaten in het getroffen gebied moeten “lekken” hebben die de doorgang van vloeistof in het weefsel bevorderen. Dit maakt ze ook meer vatbaar voor blauwe plekken en kan bijdragen aan de pijn.

Lipoedeem: onderzoeken en diagnose

De diagnose van lipoedeem is vaak niet eenvoudig. Er zijn veel andere ziekten die vergelijkbare symptomen veroorzaken. Bovendien zijn sommige artsen weinig bekend met de ziekte lipoedeem. Daarom diagnosticeren sommige mensen geen lipoedeem of diagnosticeren het niet in een vergevorderd stadium. Als u lipoedeem vermoedt, moet u contact opnemen met een specialist. Deze omvatten dermatologen (dermatologen) evenals ader- en lymfespecialisten (flebologen en lymfologen).

Arts-patiënt gesprek

Eerst zal de arts in detail met u praten om uw medische geschiedenis (anamnese) te verhogen. Mogelijke vragen van de arts zijn:

• Heeft u pijn, een gevoel van spanning of zwaarte in het getroffen deel van het lichaam?
• Bent u gevoelig voor kneuzingen in het getroffen deel van het lichaam?
• Sinds wanneer heb je deze klachten? Zijn ze in de loop van de tijd veranderd?
• Neemt u hormoonsupplementen (mannen en vrouwen) of bevindt u zich in een fase van hormonale veranderingen (vrouwen, zoals de menopauze)?
• Wat heb je tot nu toe gedaan tegen de proliferatie van vetweefsel (gewichtsverlies testen, sport, etc.)
• Zijn soortgelijke gevallen bekend in uw gezin?

De arts kan u ook vragen stellen over uw mentale toestand, zoals of u angststoornissen, eetstoornissen of depressie heeft. Beantwoord de arts eerlijk. Dit maakt de diagnose eenvoudiger en helpt de arts om de juiste behandeling voor u te kiezen.

Lichamelijk onderzoek

Samen met de bevindingen uit het gesprek heeft de arts meestal een gericht lichamelijk onderzoek nodig om de diagnose lipoedeem te kunnen stellen. Reeds de symmetrische vetweefselproliferatie aan de uiteinden met anders slanke romp geeft een duidelijke indicatie.

Bovendien is er bij geavanceerd lipoedeem (armen, benen) een soort “dikke kraag” over de handen of enkels. Dit wordt gevolgd door een zogenaamde verandering in het kaliber van de dikke armen / benen naar de relatief smalle handen / voeten, die open worden gelaten door de toename van het foetale weefsel. Dit is echter niet van toepassing als er naast het lipoedeem nog steeds lymfoedeem (lipolymfoedeem) is.

Om onderscheid te maken tussen lipoedeem en lymfoedeem, zoals op het been, de zogenaamde Stemmer teken, Het is positief als er geen huidplooi van de voorvoet kan worden getild. Bij lymfoedeem is dit niet mogelijk vanwege de spanning die wordt veroorzaakt door de ingebedde lymfe. Met lipoedeem daarentegen kan de huid op de voet (aan de hand) een beetje worden opgetild. Maar let op: aangezien er ook gemengde vormen van lip- en lymfoedeem zijn, sluit een negatief Stemmer-teken lipoedeem niet uit!

De arts inspecteert zorgvuldig het getroffen gebied en let op huidletsels, Hij controleert bijvoorbeeld of de huid in het aangetaste lichaam van het lichaam strak is en of er knopen in het onderhuidse weefsel zitten. Het getroffen gebied is meestal erg pijnlijk en gemakkelijk kwetsbaar. Bovendien kunnen bij lipoedeem ontstekingen en infecties ontstaan, vooral in huidplooien.

Ten slotte noteert de arts precies waar op uw lichaam welke veranderingen merkbaar zijn en hoe uitgesproken ze zijn. In vervolgonderzoeken kan hij zien hoe de ziekte zich in u ontwikkelt. De arts zal bijvoorbeeld ook uw gewicht en lengte meten, uw body mass index (BMI) berekenen en de grootte en het volume van uw armen en benen bepalen. Het is ook handig om de verhouding van tailleomtrek tot heupomtrek of lichaamsgrootte te berekenen.

lipoedeem classificatie

Lipoedeem kan worden ingedeeld volgens verschillende criteria:

Na de locatie van het lipoedeem Artsen onderscheiden het dijbeentype, het volledige lichaamstype, het onderbeentype, het bovenarmtype, het type met alle armen en het onderarmtype. Veel patiënten hebben ook gemengde foto’s (zoals het type dij en bovenarm).

Volgens structuur en oppervlak van de huid (Morfologie), worden de volgende drie fasen van lipoedeem onderscheiden:

• Lipoedeem stadium 1: glad huidoppervlak, uniform verdikt en homogeen subcutaan weefsel
• Lipoedeem stadium 2: ongelijkmatig, overwegend golvend huidoppervlak; nodulaire structuren in het onderhuidse weefsel
• Lipoedeem stadium 3: duidelijke proliferatie in het aangetaste deel van het lichaam met overhangende delen van het lichaam (wangen)

In elk stadium kan naast lipoedeem lymfoedeem ontstaan. Dit wordt vergemakkelijkt door factoren zoals ernstig overgewicht (obesitas) en gebrek aan lichaamsbeweging.

Beeldvorming en functioneel onderzoek

Beeldvormende onderzoeken zijn niet vereist voor lipoedeemdiagnose. Ervaren onderzoekers kunnen het getroffen gebied echter ultrasoon onderzoeken om de grootte van het lipoedeem en de conditie van het bloedvat te beoordelen.

Met speciale tests kan de arts uw lymfestelsel nauwkeuriger beoordelen. Deze omvatten zogenaamde (functionele) lymfoscintigrafie en indirecte lymfangiografie. Dit kan worden gebruikt om lymfoedeem te diagnosticeren of uit te sluiten.

Alleen in geïsoleerde gevallen wordt magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) of computertomografie (CT) uitgevoerd bij patiënten met lipoedeem.

Alternatieve diagnoses

Zoals vermeld in de sectie Symptomen, zijn er een aantal aandoeningen die vergelijkbaar zijn met lipoedeem. Het onderscheid is niet altijd gemakkelijk. Een specialist kan daarom het beste onderscheid maken tussen lipoedeem en mogelijke andere oorzaken van uw aandoening. Deze differentiële diagnoses omvatten:

• sterk overgewicht (obesitas)
• lymfoedeem
• lipohypertrofie
• Lipoom (omschreven, ingekapseld en onschadelijke vetzwelling)
• Phleboedema (een oedeem veroorzaakt door veneuze insufficiëntie)
• andere vormen van oedeem zoals myxoedeem (oedeemachtige zwelling van het onderhuidse weefsel als gevolg van een schildklieraandoening)
• Ziekte van Dercum (obesitas dolorosa)
• Madelung-syndroom (proliferatie van vetweefsel in de nek en nek, rond de schouderregio of in het bekkengebied)
• Fibromyalgie (chronische ziekte van het reumatische type met ernstige spierpijn)

Lipoedeem: ziekteverloop en prognose

Lipoedeem is een chronische, progressieve ziekte. Hun verloop kan niet algemeen worden voorspeld. Hij is aanzienlijk afhankelijk van aanvullende bestaande ziekten zoals obesitas.

Als lipoedeem is gedetecteerd, moet dit in elk geval worden behandeld. U kunt dus voorkomen dat het verder vordert en de kwaliteit van leven van de getroffen (verder) beperkt. Volgens de huidige kennis is een remedie tegen lipoedeem niet mogelijk. Met moderne therapiemethoden kunnen de symptomen van de ziekte echter aanzienlijk worden verlicht en de vetverdelingsstoornis bij veel patiënten worden verlicht.

In tegenstelling tot andere ziekten zoals vaatveranderingen of andere vormen van oedeem neemt toe lipoedeem maar niet het risico op chronische wonden (zweren) of bloedstolsels (trombose).

Verdere informatie:

Boek aanbevelingen:

• Lipoedeem: tijdig herkennen en correct behandelen. Effectieve hulp zonder chirurgie (Dr. med Thomas Weiss, 2015, zuidwesten)

richtlijnen:

• S1-richtlijn “Lipoedema”, Duitse vereniging voor flebologie (vanaf 2015)