Spiderfobie (arachnofobie) is een van de meest voorkomende dierlijke fobieën. Hoewel veel mensen walgen van de achtbenige dieren, verdragen mensen met een pathologische angst voor spinnen nauwelijks de aanblik van spinnen. Ze reageren op hen met angst of zelfs paniek, vaak gepaard met tachycardie, zweten en kortademigheid. Lees hier hoe een arachnofobie ontstaat, hoe deze zich uitdrukt en wat u eraan kunt doen.
Wat is arachnofobie?
Arachnofobie of spiderangst is een van de zogenaamde specifieke fobieën. Het is wijdverbreid in Europa. Ongeveer 35 procent van de mensen hier lijdt aan een pathologische angst voor spinnen.
De getroffenen zijn ongepast angstig voor spinnen. Hoe dichter ze bij het dier zijn, hoe groter de angst en walging. Al een foto of het pure idee van een spin kan bij hen angstreacties veroorzaken.
Spiderfobieën zijn zich ervan bewust dat hun angst overdreven is – vooral omdat geen van de spinnen die in Duitsland voorkomen, iemand echt kan schaden. De tamme spinnen in onze gematigde breedtegraden produceren gif dat vrij zwak is voor de mens. Dus de beet van een spin doet niet meer pijn dan een muggenbeet. Toch worden sommige mensen met arachnofobie geconfronteerd met angst voor de dood wanneer ze worden geconfronteerd met een spin.
Verrassend genoeg is de arachnofobie onbekend bij sommige primitieve volkeren, hoewel sommige van hen in gebieden leven waar de spinnen gevaarlijker zijn dan in dit land. De angst voor spiderfobics is daarom niet gerelateerd aan een reële dreiging.
arachnophobia-test
Degenen die niet zeker weten of ze aan spiderfobie lijden, kunnen tests op internet uitvoeren, die een ruwe beoordeling mogelijk maken. Voor zelfevaluatie is er bijvoorbeeld de Spider Phobia Questionnaire (SPF).
Voor een juiste diagnose moet de persoon echter een arts of psychotherapeut raadplegen. De arts of therapeut kan bepaalde vragen gebruiken om de aard en intensiteit van de fobie te bepalen. Bovendien ontvangt de betrokkene een passend behandelaanbod.
Hoe ontstaat een arachnofobie?
Waarom sommige mensen arachnofobie ontwikkelen is nog niet duidelijk. Een rol kan worden gespeeld door de snelle, snellende bewegingen, het verborgen loeren en de plotselinge opkomst, die onvoorspelbaar is en dus bedreigend is voor mensen met arachnofobie.
Bovendien worden spinnen in Europa meestal geassocieerd met negatieve associaties. Haar ongewone uiterlijk met de zes ogen en de acht harige benen maakt de dieren ook een populaire hoofdrolspeler voor horrorfilms. Maar dat alleen is niet voldoende om de oorsprong van arachnofobie te verklaren.
Spiderangst wordt vaak geleerd. Het ontwikkelt zich meestal tijdens de kindertijd. Als de ouders angstig reageren op spinnen, nemen de kinderen het gedrag over. Zodra negatieve gedachten en gevoelens worden geassocieerd met het zien van een spin, reageert het lichaam hierop met snelle hartslagen, zweten of duizeligheid. De fysieke reactie fungeert als een bevestiging van het gevaar en versterkt de angst. Het gevreesde object zal in de toekomst worden gemeden en angst zal in de loop van de tijd sterker worden.
Arachnophobia: behandeling
Veel patiënten gaan met hun spiderangst akkoord door contact zoveel mogelijk te vermijden. Deze vermijdingsstrategie beïnvloedt meestal nauwelijks de getroffenen in hun dagelijks leven. Daarom gaan er maar een paar in behandeling. Niettemin snijdt de arachnofobie de slachtoffers in hun vrijheid. Sommigen durven niet naar de winkel of de kelder te gaan. De angst om spinnen te ontmoeten is op de lange termijn een zware last.
Bovendien worden mensen met een fobie van spinnen in de samenleving vaak niet serieus genomen. Bij andere mensen stuiten degenen die getroffen zijn door hun paniek vaak op onbegrip. De oproep om samen te komen helpt de betrokken persoon niet. Omdat het een psychische stoornis is, is een therapeutische behandeling noodzakelijk. De therapie van arachnofobie heeft goede kansen op succes. Als de fobie mild is, kan slechts een paar uur genoeg zijn om de angst te overwinnen.
De vakkundig aanbevolen spiderfobie-therapie is de zogenaamde blootstellingstherapie. Het is een gedragsmatige benadering die de patiënt blootstelt aan het angst veroorzakende object of de formidabele situatie.
Voor mensen met arachnofobie is het bijvoorbeeld in eerste instantie ondenkbaar om een spin aan te raken of vast te houden. Samen met een therapeut wordt het mogelijk om deze angst te overwinnen. Het positieve contact met het gevreesde dier betekent dat de getroffenen hun eerdere beoordeling herzien. Sommige mensen met arachnophobia slaagt er zelfs in om de spin na de therapie niet langer als een vijand te zien, maar als een vriend en nuttig vliegpapier.