Waterpokken bij volwassenen komt minder vaak voor dan bij kinderen. Op deze leeftijd zijn ze echter vaak ernstiger en hebben ze meer kans op complicaties dan bij kleine patiënten. Bijzonder kwetsbaar zijn bijvoorbeeld mensen met een verzwakt immuunsysteem en zwangere vrouwen. Volwassenen kunnen alleen waterpokken krijgen als ze de ziekte nog nooit hebben gehad en er niet tegen zijn ingeënt. Lees alles over de geschiedenis en risico’s van waterpokken bij volwassenen.
Waterpokken bij volwassenen: infectie
Het eerste contact met de waterpokkenpathogeen vindt meestal plaats in de kindertijd en na de geleefde infectie is men er voor het leven immuun voor. Bovendien worden tegenwoordig veel kinderen gevaccineerd tegen waterpokken en deze vaccinbescherming blijft lang bestaan. Daarom beïnvloedt waterpokken volwassenen minder vaak dan (niet-gevaccineerde) kinderen. In principe kunt u echter op elke leeftijd waterpokken krijgen als u de ziekte niet heeft gehad en er niet tegen is ingeënt. De infectie komt vooral bij volwassenen en kinderen voor Druppel- of uitstrijkinfectie:
In het eerste geval worden de ziekteverwekkers overgedragen door het inademen van kleine, virus bevattende speekseldruppeltjes, die de zieken geven wanneer ze praten, hoesten, niezen of uitademen in de omgevingslucht. In het geval van een uitstrijkje wordt het virus overgedragen via besmette objecten zoals deurknoppen, bestek of kranen waaraan virusbevattende speekseldruppeltjes hechten.
Waterpokken bij volwassenen: cursus
De symptomen zijn in principe dezelfde bij volwassenen als bij kinderen. Het telt algemene ziektesymptomen als malaise, koorts of gewrichtspijn evenals het kenmerk huiduitslag met jeukende, met vloeistof gevulde blaren. De uitslag verschilt meestal alleen in die bij oudere patiënten meestal meer bubbels vorm zoals bij kleine kinderen. Een ander verschil met de “kinderlijke” waterpokken: volwassen patiënten klagen meestal sterker gevoel van ziekte.
Opmerking: Waterpokken gaan meestal iets langer mee bij volwassenen dan bij kinderen. In het laatste geval geneest de infectie meestal binnen twee weken.
complicaties
Het grootste gevaar van volwassen varicella-infectie is dit verhoogd risico voor gecompliceerde cursussenOngeveer elke vijfde volwassene met waterpokken ontwikkelt een zogenaamde varicella longontsteking, Dit is longontsteking veroorzaakt door waterpokkeninfectie. Het kan heel moeilijk en zelfs fataal zijn. Zwangere vrouwen lopen een bijzonder risico op longontsteking. Bovendien kunnen zwangere vrouwen met waterpokken hun ongeboren kind infecteren. Dan dreigt een foetaal varicella-syndroom met misvormingen en schade bij het kind.
Bovendien, waterpokken bij volwassenen (en kinderen) Complicaties in het gebied van het centrale zenuwstelsel veroorzaken. Deze omvatten bijvoorbeeld evenwichtsstoornissen, verlamming en krampen. Hersenontsteking (encefalitis) of meningitis (meningitis) kunnen zich ook ontwikkelen.
In sommige gevallen beïnvloedt waterpokken meer lichaamsdelen bij volwassenen (en kinderen). Dit kan bijvoorbeeld leiden tot myocarditis, hoornvliesbeschadiging in de ogen, artritis, nefritis of hepatitis. Een verhoogde neiging tot bloeden is mogelijk.
Waterpokken bij volwassenen: preventie
De Standing Vaccination Commission (STIKO) van het Robert Koch Institute beveelt de vaccinatie tegen waterpokken aan bij volwassenen die niet zijn beschermd tegen de ziekteverwekkers (niet-gevaccineerde en geen bekende waterpokkeninfectie) in de volgende gevallen:
- Vrouwen met kinderen die geen antilichamen tegen waterpokken in hun bloed hebben
- Patiënten voor het begin van de therapie die het immuunsysteem verzwakt (bijvoorbeeld behandeling met immunosuppressiva)
- Patiënten vóór een orgaantransplantatie
- Beroepsgroepen blootgesteld aan verhoogd infectierisico (zoals medisch personeel en voorschoolse leraren)
Voor alle andere onbeschermde volwassenen wordt aanbevolen om contact met zieke personen zoveel mogelijk te vermijden.
Als het toch tot een contact en (mogelijk) tot een besmetting kwam, kan vervolgens een zogenaamde waterpokkenvaccin na blootstelling logisch. Het kan een uitbraak van ziekten voorkomen of de cursus op zijn minst verkorten. Voor dit doel wordt de “onbeschermde” toegediend de “normale”, dat wil zeggen actieve vaccinatie of een dosis kant-en-klare antilichamen tegen varicella (passieve vaccinatie):
- Het actieve vaccin kan binnen vijf dagen na een mogelijke infectie aan onbeschermd worden toegediend. Als de typische huiduitslag al verschijnt, is vaccinatie nog steeds mogelijk binnen de eerste drie dagen na het begin van de uitslag.
- De passieve vaccinatie tegen waterpokken kan ook nuttig zijn na een (mogelijke) infectie. In tegenstelling tot actieve vaccinatie zijn ze ook geschikt voor zwangere vrouwen.
Trefwoord gordelroos
Soms geven de ziekteverwekkers de Waterpokken bij volwassenen (zeldzame kinderen) een andere ziekte: gordelroos (herpes zoster): na een aanhoudende infectie blijven de waterpokkenvirussen in het lichaam. Ze “slapen” vaak voor een leven in bepaalde delen van het zenuwstelsel. Ze kunnen echter ook weer actief worden. Dan lijdt de persoon aan een gordelroos.