De phimosis-op is de chirurgische behandeling van een voorhuidvernauwing. Het is meestal de voorhuid volledig of op zijn minst gedeeltelijk verwijderd (besnijdenis). Deze phimosis-op wordt vrij vaak gedaan. Hoewel het niet zonder risico’s is, leidt het in de meeste gevallen tot succes. Lees hier meer over de verschillende technieken van de phimosis-op en hun risico’s!
Phimosis-Op: Algemeen
Een phimosis-operatie is de chirurgische behandeling van een voorhuidvernauwing. Besnijdenis wordt vaak uitgevoerd, wat betekent dat de voorhuid wordt verwijderd – geheel of gedeeltelijk.
Besnijdenis is een van de oudste bekende operaties, vermoedelijk 3500 jaar geleden uitgevoerd. De WHO schat dat ongeveer een derde van alle mannen wereldwijd besneden is. Het aandeel van de besnijdenis varieert echter aanzienlijk van land tot land en, vooral, afhankelijk van religieuze overtuiging. In veel landen wordt besnijdenis uitgevoerd om religieuze redenen.
Aan de andere kant heeft besnijdenis in de zin van een phimosis-op een duidelijke medische reden: het herstel of de vergemakkelijking van verminderde functies, met name urineren, erectie en ejaculatie.
Wanneer moet een phimosis worden geopereerd?
Vanuit medisch oogpunt wordt een phimosis-op overwogen als de behandeling met een cortisonzalf niet succesvol was. Maar een operatie wordt alleen gedaan als de phimosis echt moet worden behandeld. Dit is het geval in de volgende situaties:
- Urinestoornissen (bijvoorbeeld voorhuidinflatie, pijn)
- (frequente) ontsteking (en) van de voorhuid
- paraphimosis
Een operatie kan echter ook geïndiceerd zijn voor lichen sclerosus en littekens.
Een acute ontsteking moet worden behandeld vóór de phimosis-op. Dit gebeurt in de overgrote meerderheid van de gevallen met antibiotica.
Een verwijdering van de voorhuid wordt meestal niet uitgevoerd als er misvormingen aan de penis zijn, omdat de voorhuid kan worden gecorrigeerd.
Phimosis-Op: verduidelijking van het beloop en risico’s
Patiënten en bij kinderen ook de ouders moeten precies worden geïnformeerd over het beloop en de risico’s van een phimosis-Op. U moet akkoord gaan met de procedure. Het moet geenszins worden onderschat wat betreft zijn risico’s, hoewel het heel vaak wordt gedaan en meestal tot succes leidt.
Hoe werkt de phimosis-op?
De phimosis-Op wordt uitgevoerd onder algemene anesthesie en op anesthesie van lokale zenuwen van de penis. Bij volwassenen kan het nodig zijn om zonder algehele anesthesie te doen.
Er zijn verschillende technieken voor een phimosis-operatie:
Volledige besnijdenis (volledige besnijdenis)
De voorhuid wordt volledig verwijderd, zodat de eikel volledig wordt blootgesteld. Eerst wordt de voorhuid losgemaakt van de onderliggende huid van de eikel; een mogelijk te korte voorhuidband (frenulum) is verbroken (frenulotomie). Aan de achterkant van de penis wordt de voorhuid vervolgens ingesneden en doorgesneden bij de overgang van eikel naar penisschacht. De binnenste en buitenste voorhuid worden vervolgens gehecht.
Economische besnijdenis (subtotale besnijdenis)
In deze vorm van phimosis-Op wordt niet de hele voorhuid verwijderd, maar het blijft een onderdeel.
extensie plasty
Hier wordt de voorhuidopening verbreed door sneden op bepaalde punten, die op een speciale manier worden genaaid. Bij patiënten met lichen sclerosus is deze vorm van phimosis-op niet mogelijk vanwege het hoge risico op terugval.
In sommige gevallen is de zorgvuldige oplossing van de voorhuid al voldoende voor de onderliggende huid van de eikel. Maar dan is het geen echte voorhuidvernauwing. Integendeel, de voorhuid is in dit geval ver genoeg, maar slechts onvoldoende los van de huid van de eikel.
Wat zijn de risico’s?
Mogelijke risico’s van phimosis-Op zijn voornamelijk littekens, rebleeding (in één tot zes procent van de gevallen) en infecties (zeldzaam).
Het risico op littekens is vooral bij onvolledige besnijdenis en plastische chirurgie, dat wil zeggen bij chirurgische ingrepen waarbij de voorhuid ten minste gedeeltelijk wordt bewaard. Littekens kunnen leiden tot functiestoornissen en de betrokkenen zwaar belasten. De littekens kunnen ook optreden in de context van groei, als de met littekens bedekte voorhuid niet mee groeit. Dan kan een secundaire phimosis ontstaan. Dit kan een verdere phimosis-operatie vereisen. Met volledige verwijdering van de voorhuid bestaat dit risico vrijwel niet.
Een gevolg van de Phimose Op kan ook de littekenvernauwing van de urethrale opening (stenose van het vlees) zijn, vooral bij lichen sclerosus. Om dit te voorkomen, kan een cortisonzalf worden voorgeschreven na een operatie.
Na een phimosis-Op kan de eikel (eikelpenis) opzwellen. Bovendien kunnen sensorische stoornissen optreden op de gevoelige eikel. Hun belang voor het latere seksuele leven is controversieel.
Soms is het cosmetische resultaat van de phimosis-op onbevredigend. Dan kunnen heroperaties nodig zijn.
Wat gebeurt er na de phimosis-op?
Drie tot vier maanden na phimosis-operatie wordt een vervolgbezoek aanbevolen. Bij patiënten met lichen sclerosus moet de postoperatieve controle na twee tot vier weken plaatsvinden. Over het algemeen geneest lichen sclerosus echter vier tot zes maanden daarna Phimosis-Op (in de zin van volledige besnijdenis).