Het syndroom van Asperger

Asperger-syndroom: kort overzicht

• symptomen: eerste tekenen over de leeftijd van 3, vaak vertraagde motorische ontwikkeling, onhandigheid, stereotiep gedrag, weinig interactievermogen, kleine gezichtsuitdrukkingen, vaak zelf praten. Vaak opvallende “speciale interesses”.
• Oorzaken, risicofactoren: waarschijnlijk u.a. genetisch, vaak hogere leeftijd van de ouders. Infecties en ziekten evenals medicijnen tijdens de zwangerschap, vroeggeboorte.
• diagnose: gedetailleerde medische geschiedenis (overzicht van familie- en familiegeschiedenis), buitenlandse observaties, psychiatrische en neurologische onderzoeken
• Autisme testen: Australian Scale for Asperger’s Syndrome (ASAS), Autism Diagnostic Observation Schedule (ADOS), Autism Spectrum Quotient (AQ) en Empathy Ratio (EQ)
• waarschuwing: De tests laten alleen een ruwe beoordeling toe. Diagnose moeilijk, vooral bij volwassenen.
• behandeling: niet te genezen, maar lijden en sociale interactie kunnen gunstig worden beïnvloed. V. a. Gedragstherapie, communicatietraining, ondersteunende ergotherapie, fysiotherapie

Asperger-syndroom: symptomen

Het syndroom van AspergerSymptomen worden meestal duidelijk na het derde levensjaar. Voorheen vertoonden de kinderen geen afwijkingen in hun communicatieve en taalvaardigheden. Ze zetten ook hun eerste stappen op weg naar zelfstandig ondernemerschap en zijn nieuwsgierig naar hun omgeving – evenals kinderen zonder het syndroom van Asperger. Alleen de motorontwikkeling is gedeeltelijk vertraagd, maar niet altijd.

Daarom wordt het syndroom van Asperger vaak pas bij kinderen ontdekt op kleuter- of schoolleeftijd. De patiënten hebben Problemen met sociale interacties, wat bijvoorbeeld wordt getoond in het gezamenlijke spel met leeftijdsgenoten. Ze kunnen bijvoorbeeld de gedachten en gevoelens van hun medemensen verkeerd begrijpen en hebben grote moeite zich aan te passen aan andere mensen en sociale situaties. Het is moeilijk voor hen om de gezichtsuitdrukking, de gebaren en de toon van anderen correct te interpreteren. Ze vertonen zelf vaak nauwelijks gezichtsuitdrukkingen.

Vaak kunnen kinderen met het Asperger-syndroom dat ook geen wederzijds gesprek leiden. Ze praten wanneer ze willen en over onderwerpen die hen interesseren, zonder zich aan te passen aan het publiek. Subtiele signalen van de andere persoon, bijvoorbeeld om van onderwerp te veranderen of het gesprek te beëindigen, begrijpen ze niet. Vaak praten Asperger-autisten ook tegen zichzelf.

Kinderen met het Asperger-syndroom weten vaak niet hoe ze vriendschappen moeten opbouwen. Sommigen hebben echter geen interesse in sociale contacten en vriendschappen.

Andere symptomen van het Asperger-syndroom zijn ongewone uitgesproken interesses en kennis, vaak in een smal en soms minder praktisch gebied (eilandtalenten). Dit hoge specifieke belang kan bijvoorbeeld van toepassing zijn op het smeltpunt van metalen, batterijen of kerktorens. De getroffenen kunnen zo gefocust zijn op interesse dat ze (bijv. Op school) weinig nieuwsgierigheid en aandacht voor anderen hebben. Hierdoor Attention Deficit Disorder Asperger-syndroom kinderen zijn vaak slechte studenten ondanks goede intelligentie.

Bovendien is Asperger-autisme soms zichtbaar Aandoeningen van zintuiglijke waarneming, Daarom zijn sommige getroffenen erg gevoelig voor bepaalde geuren, geluiden, oppervlakken of prikkels. In dagelijkse situaties kan dit een echte overstimulatie van de getroffenen worden.

Aspergers hebben vaak gelijk in lopen en in motorische coördinatie onhandig, ook stereotiep gedrag naar voren komen.

Ondanks alle problemen proberen mensen met het Asperger-syndroom vaak geen aandacht te trekken en hun sociale vaardigheden te compenseren. Op de lange termijn kan dit erg vermoeiend en overweldigend zijn en ervoor zorgen dat Asperger Autists anders worden terugtrekken.

Sterke punten in het syndroom van Asperger

Mensen met het syndroom van Asperger hebben ook veel sterke punten. Dus stelt met hen de Spraakontwikkeling meestal vroeg a: De getroffen kinderen kunnen vaak praten voordat ze vrij lopen. Na verloop van tijd ontwikkelen ze een zeer geavanceerde, veelzijdige taal met een groot vocabulaire.

Bovendien hebben mensen met het Asperger-syndroom er meestal één goede tot bovengemiddelde intelligentie, De hierboven genoemde speciale interesses en eilandtalenten kunnen door sommigen in hun professionele leven worden gebruikt.

Bovendien is het Asperger-syndroom de Denkvermogen vaak indrukwekkend, Originele ideeën en goede vaardigheden in logisch en abstract denken zijn niet ongewoon.

Oprechtheid, loyaliteit, betrouwbaarheid en een goed ontwikkeld gevoel van rechtvaardigheid worden vaak genoemd als verdere sterke punten in het syndroom van Asperger. Lof en erkenning, kinderen met het syndroom van Asperger reageren vaak met motivatie en dankbaarheid.

By the way: Dat taalontwikkeling en intelligentie bij het syndroom van Asperger meestal normaal zijn, is een belangrijk verschil met autisme in de vroege kinderjaren. Dat is een andere vorm van autistische stoornis.

Asperger-syndroom: symptomen bij volwassenen

Het problematische gedrag van het autisme van Asperger is vaak minder duidelijk bij volwassen patiënten dan bij kinderen. Zelfs volwassenen hebben echter meestal een grammaticaal correcte, gepolijste spraakstijl en een gedetailleerde vertelstijl die nauwelijks onderscheid maakt tussen belangrijk en onbelangrijk. Net als bij kinderen kan het Asperger-syndroom bij volwassenen leiden tot bevroren gezichtsuitdrukkingen en het vermijden van oogcontact. Met een glimlach of een humoristische opmerking reageren veel patiënten nauwelijks of helemaal niet.

Het gebrek aan empathie bij het Asperger-syndroom beïnvloedt ook het onderwerp vennootschap, De getroffenen voelen zich vaak koel en egoïstisch. Velen vinden het moeilijk om contact te leggen met potentiële partners. Als het werkt met een relatie, vinden velen het moeilijk om te voldoen aan de vereisten van de partner voor intense communicatie en empathie.

Ook op de seksleven Het syndroom van Asperger kan gevolgen hebben: sommige patiënten hebben weinig behoefte aan fysieke nabijheid of zelfs afkeer ervan. Anderen hebben een verlangen naar seks, maar zijn erg onzeker in specifieke situaties omdat seksuele intimiteit het resultaat is van intense wederzijdse empathie. Het Asperger-syndroom bij volwassenen betekent echter niet dat een stabiel partnerschap en het stichten van een eigen gezin niet mogelijk zou zijn.

Daarvoor professionele leven Het syndroom van Asperger kan twee gevolgen hebben: sommige patiënten worden gemakkelijk overweldigd in de omgang met collega’s of klanten, ze worden gemakkelijk uitgedaagd met hun zeer directe, onbeschofte manier en kunnen zich nauwelijks flexibel aanpassen aan verschillende vereisten.

In andere gevallen heeft het syndroom van Asperger bij volwassenen een gunstig effect op de loopbaanontwikkeling. Namelijk wanneer betrokkenen winstgevend gebruik kunnen maken van hun speciale interesse (bijvoorbeeld in de sector informatica) die gepaard gaat met de verstoring in hun werk. Bovendien zijn veel autistische personen in Asperger, met hun vaak hoge cognitieve vaardigheden, in staat om goede carrière- en persoonlijke doelen te stellen.

Comorbiditeiten (comorbiditeiten)

Mensen met het Asperger-syndroom kunnen ook andere ziekten of aandoeningen ontwikkelen, vooral in tijden van crisis, zoals verhuizing, omscholing, puberteit, bevalling of overlijden in het gezin. De meest voorkomende zijn ADHD, motorische stoornissen, obsessief-compulsieve symptomen, stemmingsstoornissen (zoals depressie, angst), persoonlijkheidsstoornissen, agressief gedrag en slaapstoornissen. Tics / Tourett-syndroom, eetstoornissen, domheid (mutisme), zelfbeschadigend gedrag en schizofrenie kunnen ook het autisme van Asperger vergezellen.

Asperger-syndroom: oorzaken en risicofactoren

Autisme – Asperger’s Syndrome (Asperger’s Autism) is een van hen. Wat de oorzaak is, is nog niet bekend. Experts suggereren dat de interactie van meerdere factoren verantwoordelijk is voor iemand die het syndroom van Asperger ontwikkelt.

Er wordt dus aangenomen dat bij het begin van het syndroom van Asperger genetische factoren spelen. Veel patiënten hebben nauwe verwanten met het autisme of vergelijkbaar gedrag van Asperger. Er zijn nu verschillende genetische veranderingen die het risico op het ontwikkelen van een autistische aandoening zoals het syndroom van Asperger verhogen.

Studies suggereren ook dat een hogere leeftijd van vader of moeder Verhoogde de kans op Asperger-autisme en andere autismespectrumstoornissen.

Bewezen risicofactoren zijn van moederszijde Infecties tijdens de zwangerschap (zoals rode hond). Misschien ook toenemen (sterke) vroeggeboorte, maternale diabetes evenals Hypoglykemie en longfunctieproblemen bij pasgeborenen het risico op autistische aandoeningen zoals het syndroom van Asperger.

Een andere besproken risicofactor is de inname van bepaalde Geneesmiddelen tijdens de zwangerschap, Verdacht worden bijvoorbeeld middelen voor epilepsie (anti-epileptica, vooral valproaat).

Bovendien lijken ook neurologische en biochemische afwijkingen om een ​​rol te spelen. Deze omvatten bijvoorbeeld onregelmatigheden in de elektrische hersengolven, afwijkingen in de structuur van verschillende hersengebieden en een veranderde evenredige samenstelling van de zenuwboodschappen (neurotransmitters).

Ouders en vaccins zijn niet de schuldige

De oude hypothese dat autistische stoornissen zoals het syndroom van Asperger te wijten zijn aan gebrek aan ouderliefde, is verkeerd. De aard van ouderschap en gehechtheid aan ouders verhoogt ook niet het risico op autisme. Hetzelfde geldt voor alcoholgebruik en een sterke psychosociale belasting voor de moeder tijdens de zwangerschap.

Evenzo was er geen bewijs voor de stelling dat autisme wordt veroorzaakt door vaccins of hun conserveermiddelen.

Asperger-syndroom: onderzoeken en diagnose

Asperger-syndroom is vaak moeilijk te onderscheiden van andere afwijkingen zoals diepe ontwikkelingsstoornissen, obsessieve-compulsieve stoornis, obsessieve-compulsieve stoornis, schizotypische of schizofrene stoornissen. Daarom is een gedetailleerd medisch onderzoek nodig voor de diagnose. Voor het Asperger-syndroom bij kinderen is een arts verantwoordelijk voor kinder- en jeugdpsychiatrie. De expert in het Asperger-syndroom voor volwassenen is een specialist in psychiatrie of psychotherapie.

Voor een gedetailleerd onderzoek van het vermoedelijke Asperger-syndroom zijn onder meer:

• Gesprek met patiënt en familie
• Informatie over vroegere of huidige ziekten
• Rapporten en bevindingen van andere artsen
• Informatie van andere mensen die de patiënt kennen (leraren, vrienden, opvoeders, therapeuten, enz.)
• Grondige fysieke, psychiatrische, neurologische en laboratorium medische onderzoeken

Tijdens een gesprek en tijdens onderzoeken let de arts op typische tekenen van het autisme van Asperger. Kinderen met het Asperger-syndroom spelen bijvoorbeeld vaak minder fantasierijk dan hun leeftijdsgenoten. Mimic en spraakmelodie zijn monotoon, de stijl is gepolijst en verfijnd. De kinderen kunnen heel gedetailleerd vertellen over ervaringen, maar scheiden het belangrijke niet van het onbelangrijke. Kinderen met het autisme van Asperger reageren minder vaak op een glimlach of emotionele opmerkingen. Direct oogcontact en lichaamscontact vermijden ze vaak.

Het syndroom van Asperger Test

Verschillende screeningvragenlijsten en beoordelingsschalen ondersteunen de diagnose van het syndroom van Asperger. Zo zijn er de Australian Scale for Asperger’s Syndrome (ASAS) en het Autism Diagnostic Observation Schedule (ADOS). De ASAS is een vragenlijst bedoeld voor kinderen in het basisonderwijs. Het is ontworpen om het gedrag en de vaardigheden vast te leggen die typerend zijn voor het Asperger-syndroom op deze leeftijd. In ADOS worden daarentegen verschillende situaties gecreëerd voor het kind, die sociale interactie uitnodigen. De beoordelaar schat in hoeverre het kind aan dit verzoek voldoet.

Volwassenen gebruiken bijvoorbeeld het autismespectrumquotiënt (AQ) en het empathiequotiënt (EQ) om het syndroom van Asperger te helpen diagnosticeren. Dit zijn zelfevaluatie-instrumenten – de betrokken persoon vult de vragenlijsten zelf in. Er zijn echter ook buitenlandse beoordelingsinstrumenten zoals de “Marburg-beoordelingsschaal voor het Asperger-syndroom” (MBAS).

belangrijk: Elke Asperger-syndroomtest is slechts een ruwe schatting. Alleen op basis van het testresultaat kan geen diagnose worden gesteld.

Asperger-syndroom: moeilijke diagnose bij volwassenen

Het diagnosticeren van het syndroom van Asperger bij volwassenen is veel moeilijker dan bij kinderen. Het problematische gedrag is meestal meer uitgesproken in de kindertijd en verandert vaak met het opgroeien. Bovendien kunnen veel patiënten zich de moeilijkheden in de kindertijd niet herinneren.

Bovendien ontwikkelen veel volwassenen met het syndroom van Asperger copingstrategieën om zo “normaal” mogelijk te lijken. Als gevolg hiervan kunnen ze vaak een onopvallend leven leiden, een beroep uitoefenen en een partner en kinderen hebben. Meestal gaan ze alleen naar de dokter vanwege complicaties, bijvoorbeeld vanwege depressie, angst, obsessief-compulsieve stoornis of eetstoornissen. Als de symptomen echter goed worden begrepen, kan de arts het syndroom van Asperger bij volwassenen diagnosticeren als de onderliggende oorzaak van de ziekte.

Asperger-syndroom: behandeling

Het Asperger-syndroom is tot nu toe niet genezen. Men kan alleen proberen de getroffenen in hun dagelijks leven te ondersteunen met de juiste ondersteuning en hen bijvoorbeeld helpen hun sociale vaardigheden te verbeteren. Niet elk Asperger-syndroom heeft echter ‘ziektewaarde’ en moet worden behandeld. Cruciaal hiervoor zijn de omvang van de symptomen en het lijden van de getroffen persoon.

Asperger Syndrome Therapy bestaat uit verschillende bouwstenen. Het is aangepast aan de individuele behoeften van de patiënt. Met name de leeftijd van de getroffen persoon, de ernst van het autisme van Asperger met de individuele symptomen en eventuele bijkomende ziekten of aandoeningen spelen een rol.

Algemeen erkend gedragsprocedures bij het Asperger-syndroom. Dergelijke werden speciaal ontwikkeld voor kinderen. Ideaal is een vroege interventie, dus een individueel aangepaste gedragstherapie op jonge leeftijd.

Andere therapieën kunnen bijvoorbeeld ook helpen Train sociale en communicatieve vaardigheden in de groep, De getroffen personen kunnen sociale regels trainen, het verloop van het interview oefenen en in het algemeen sociale ervaringen opdoen.

Af en toe, procedures zoals ergotherapie en fysiotherapie logisch. Sommige ouders melden ook dat hun kind met het Asperger-syndroom baat heeft bij rijtherapie of actieve (mogelijk ondersteunde) recreatieve activiteiten. Dit laatste kan bijvoorbeeld lidmaatschap van een schaakclub, sporttraining, muziek maken of dansen zijn.

een psychotherapie kan helpen bij bijkomende ziekten of stoornissen, zoals angst of obsessief-compulsieve stoornis. In dergelijke comorbiditeiten soms de gave van drugs worden weergegeven. Dit kunnen bijvoorbeeld antidepressiva, middelen voor hyperactiviteit of tegen dwangmatige handelingen zijn. De medicatie moet altijd deel uitmaken van een uitgebreid therapieconcept.

Asperger-syndroom: andere maatregelen

Voor het Asperger-syndroom en alle andere autistische stoornissen geldt: de slachtoffers hebben een beheersbare, voorspelbare omgevingzich veilig voelen. Duidelijke en duurzame structuren en routines in het dagelijks leven zijn daarom belangrijk.

Hoe ouder een kind met het syndroom van Asperger, des te belangrijker is het begrijpen van hun eigen zwakheden en problemen: het kind moet door de behandelend arts of therapeut worden geïnformeerd over zijn autistische stoornis (psycho-educatie).

Bij adolescenten en volwassenen met het Asperger-syndroom is ook het Carrière zoeken of professionele aanpassing belangrijk voor het succes van therapie en de kwaliteit van leven. Beroepen met intensief sociaal contact zijn meestal niet aan te raden. Aangepast aan de individuele mogelijkheden, kunnen echter geschikte beroepen worden gevonden of hun eigen speciale vaardigheden kunnen specifiek in een beroep worden gebruikt.

Asperger-syndroom: ziekteverloop en prognose

Het is moeilijk te voorspellen hoe het Asperger-syndroom zich individueel ontwikkelt. Bestaande studies geven aan dat de ziekte stabiel is. Voor de meeste patiënten zal contact en sociaal gedrag in de loop van de tijd een lichte verbetering vertonen. De basisstoornissen blijven echter bestaan. Sommige autisten van Asperger kunnen geen zelfstandig leven leiden. Anderen daarentegen hebben een stabiel partnerschap en een beroep, waar ze misschien zelfs van hun speciale belangen kunnen profiteren. Contact met collega’s kan echter soms moeilijk zijn.

Een grote impact op de prognose Het syndroom van Asperger comorbiditeiten of aandoeningen hebben. Ze kunnen de verdere loop en ontwikkelingsmogelijkheden van de betrokken persoon aanzienlijk beïnvloeden. Daarom moeten ze vroeg en correct worden behandeld.

Verdere informatie

Boek aanbevelingen:

• Een leven met het syndroom van Asperger: van kindertijd tot volwassenheid – Alles wat kan helpen (Tony Attwood, 2012, TRIAS)
• Asperger-syndroom: de succesvolle praktijkgids voor ouders en therapeuten (Tony Attwood, 2016, TRIAS)
• Egelkinderen – Inzicht in kinderen en adolescenten met het Asperger-syndroom (Reiner Bahr, 2013, Patmos Verlag)
• Asperger: Leven in twee werelden: getroffen rapporten: dat helpt me in mijn werk, partnerschap en het dagelijks leven (Christine Preißmann, 2013, TRIAS)

Richtsnoer:

• S3-richtlijn “Autismespectrumstoornissen bij kinderen, jeugd en volwassenheid” van de Association of Scientific Medical Societies e.V. (vanaf 2016)

Steungroep:

Autism Germany e.V. – Federale Vereniging voor de bevordering van mensen met autisme

www.autismus.de