Bursitis (bursitis) ontwikkelt zich meestal na overmatige inspanning. Kenmerkend zijn plotseling ontstaan, hevige pijn, die meestal de eerste nacht na de overbelasting optreden. Soms is de bursitis gebaseerd op een bacteriële infectie of andere ziekte. Slijtage en chronische overbelasting kunnen ook bursitis veroorzaken. Lees meer over de vormen, oorzaken, behandeling, diagnose en het verloop van bursitis.
Snel overzicht
- beschrijving: Pijnlijke, acute of chronische ontsteking van een slijmbeurs. Bursae zijn met vocht gevulde weefselzakken die gewrichten, spieren, pezen en ligamenten beschermen tegen door beweging veroorzaakte wrijving en druk. De ontsteking beïnvloedt vaak de slijmbeurs van grote gewrichten zoals schouder, elleboog, knie en heup.
- oorzaken: meestal overbelasting door onbekende, krachtintensieve, repetitieve bewegingen. Andere mogelijke oorzaken: ouderdomsslijtage, onderliggende ziekten zoals reuma of jicht, bacteriële infectie. Bepaalde professionele groepen zoals tegelzetters, muzikanten en atleten worden vooral vaak getroffen door bursitis.
- diagnose: Interview arts-patiënt om de medische geschiedenis (anamnese), lichamelijk onderzoek, mogelijk bloedonderzoek, weefselmonster, beeldvorming (echografie, röntgenfoto, beeldvorming met magnetische resonantie = MRI) te verzamelen.
- behandeling: Immobilisatie van het aangetaste gewricht, analgetica, cortison, indien nodig, schokgolftherapie, aspiratie voor afzuiging van overtollig vocht, fysiotherapie. Voor bacteriële bursitis: vaak chirurgische verwijdering van de bursa, antibiotica. In geval van bursitis als gevolg van een onderliggende ziekte: gerichte behandeling van de onderliggende ziekte.
- voorspelling: Meestal snel herstel, wanneer het aangetaste gewricht geïmmobiliseerd is. Over verdere overbelasting gevaar van chroniciteit met aanhoudende, terugkerende klachten.
Bursitis: beschrijving
Bursitis (Bursitis) is een acute of chronische ontsteking van een bursa. Er zijn ongeveer 160 bursae in het menselijk lichaam. De enkele centimeters lang, gevuld met vloeibare weefselkussens, worden voornamelijk in de gewrichten aangetroffen. Maar bursae bevinden zich ook waar huid, spieren, pezen of ligamenten direct boven een uitsteeksel van het bot liggen – bijvoorbeeld in het gebied van de grote glooiende heuvel (botuitsteeksel aan de buitenkant van het dijbeen). Als een kussen tussen spieren, botten, pezen en ligamenten, vangen bursae de wrijving en druk op deze elementen op die ontstaan wanneer ze bewegen.
Normaal zijn bursae vrij ondiep en niet volledig gevuld met vloeistof. Ontsteken, echter zwellen en knijpen pijnlijk op de omliggende lichaamsstructuren.
een acute bursitis is meestal het gevolg van overbelasting. Als u ze niet goed behandelt of de oorzaak wegneemt, kunnen ze chronisch worden. een chronische bursitis kan ook het gevolg zijn van een onderliggende aandoening zoals reuma. Dan kunnen zich tussenwanden van bindweefsel ontwikkelen in de slijmbeurs (Schleimbeutelhygrom). Trouwens, het kan kalk erin te storten.
Frequente vormen van bursitis
Theoretisch kan elke bursa vlam vatten. In de praktijk worden echter de meest voorkomende vormen van bursitis waargenomen:
- Bursitis in het schoudergewricht: subacromiale bursitis en subdeltoïde bursitis
- Bursitis in het ellebooggewricht: Bursitis olecrani
- Bursitis op de heup: bursitis trochanterica
- Bursitis op de knie: Bursitis preppatellaris en infrapatellar bursitis
- Bursitis in het enkelgewricht: subacute bursitis
Symptomen van bursitis
Bursitis is altijd pijnlijk, Bovendien is het getroffen gebied gezwollen, vaak rood en verwarmd en is het zeer gevoelig voor aanraking. Bij een bursitis in de buurt van het gewricht is het aangetaste gewricht slechts beperkte mobiliteit.
Bacteritis veroorzaakt door bacteriën gaat vaak gepaard met koorts en algemene malaise.
Om de bacteriële infectie niet te verspreiden, moet deze onmiddellijk worden behandeld.
Bursitis: oorzaken
Een bursitis ontstaat meestal door overbelasten betrokken structuren (gewricht, spieren, pezen, ligamenten). Dit kan het geval zijn bij onbekende, terugkerende bewegingen. Soms ontwikkelt zich ook bursitis leeftijdsgebonden slijtage of een onderliggende ziekte zoals reuma. Zelden is er een bacteriële infectie de oorzaak van bursitis. Hiervan zijn mannen iets meer getroffen dan vrouwen.
Bursitis veroorzaakt door overmatig gebruik
Bursae fungeren als een buffer tussen gewrichten, spieren, pezen en ligamenten, beschermen ze tegen druk en zorgen voor een soepele beweging. Als deze functie wordt overbelast door onbekende, krachtige en repetitieve bewegingen, kan de slijmbeurs reageren met ontsteking.
Hobbylopers krijgen bijvoorbeeld vaak bursitis op de hiel, knie of heup. Typisch gaat over de Bursitis subachillea, de ontsteking van een slijmbeurs op de achillespees. Dit kan zich later uitbreiden tot de achillespees en er op de lange termijn een worden Achillespeesblessure leiden. De aangetaste voet is dan lange tijd niet volledig belast. De regeneratie kan maanden of zelfs jaren duren.
Ook op de armen, vooral op de bovenarmen, leidt overbelasting vaak tot bursitis.
Bursitis als gevolg van een onderliggende ziekte
Bursitis kan ook veel voorkomende ziekten veroorzaken reumatiek of jicht begeleiden. Vooral bij recidiverende bursitis moet hiermee rekening worden gehouden.
Infectieuze bursitis (septische bursitis)
Soms is bursitis besmettelijk (septische bursitis). Bacteriën zoals “Staphylococcus aureus“Kan bijvoorbeeld in het lichaam doordringen na huidletsels of gebroken botten en bursitis veroorzaken.
Risicofactoren voor bursitis
Obesitas en leeftijd worden beschouwd als risicofactoren voor bursitis. Bepaalde professionele groepen zoals tegelzetters, muzikanten en atleten zijn ook gevoeliger voor bursitis omdat ze, vanwege hun bezetting, bepaalde delen van het lichaam belasten met eenzijdige, terugkerende bewegingen.
Belangrijk: iedereen die om professionele redenen aan chronische bursitis lijdt, kan dit als een beroepsziekte herkennen.
Bursitis: behandeling
Als een congestie-geïnduceerde bursitis vroeg genoeg wordt gedetecteerd, is het meestal voldoende om het gewricht een paar dagen te hebben om te kalmeren, Hulp daarbij pijnstillende en ontstekingsremmende medicijnen zoals ibuprofen of diclofenac (als een zalf). ook koude kan de symptomen verlichten: het wordt bijvoorbeeld aanbevolen om het getroffen gebied met een Coolpad te koelen.
Als de symptomen ondanks sedatie en ontstekingsremmende analgetica niet verdwijnen en er geen bacteriële infectie is, moet de arts cortisone injecteer in de ontstoken slijmbeurs. Het heeft een sterker ontstekingsremmend effect dan NSAID’s.
Sommige experts bevelen een bursitis aan Shock Wave Therapy, Het ontstoken gebied wordt behandeld met drukgolven. Dit zou de pijn moeten verlichten en eventuele kalkafzettingen moeten elimineren.
Met een aspiratie van de slijmbeurs kan overtollig vocht worden opgezogen. Dit kan de genezing versnellen.
Ook aanbevolen zijn Fysiotherapeutische maatregelen, Ze helpen om het aangetaste gewricht weer beweegbaar te maken.
Soms helpen de beschreven maatregelen echter niet permanent en wordt de aangetaste bursa steeds opnieuw ontstoken (chronische bursitis). Dan kan het raadzaam zijn om Verwijder slijmbeurs, Zelfs met bacteriële bursitis, moet de bursa meestal worden verwijderd. Bovendien is er een antibioticum noodzakelijk zodat de bacteriën zich niet in het lichaam verspreiden.
Als een andere onderliggende ziekte achter de bursitis zit, moet deze dienovereenkomstig worden behandeld.
Bursitis: schouder
Bursitis op de billen is een van de meest voorkomende vormen van bursitis. Ze gaat vaak gepaard met zeer sterke, stekende pijn. Afhankelijk van welke van de vier bursae ontstoken is in het schoudergebied, worden de volgende bursitis-vormen onderscheiden:
Subacromiale bursitis en subdeltoïde bursitis
De twee bursa Bursa subacromialis en Bursa subdeltoidea inflame meestal met chronische overbelasting:
- De slijmbeurs over het schoudergewrichtdak (Bursa subacromialis) voorkomt dat het opperarmbeen tegen het benige dak van de schouder botst wanneer de arm wordt opgetild. In het schoudergebied wordt hij meestal getroffen door ontstekingen (Subacromiale bursitis).
- De slijmbeurs Bursa subdeltoid gelegen tussen de deltoïde spier van de schouder en het schoudergewricht. Een ontsteking van deze slijmbeurs wordt Subdeltoïde bursitis genoemd.
Vooral gevoelig voor deze twee vormen van bursitis zijn mensen die veel werken met hun armen boven hun hoofd. Deze omvatten bijvoorbeeld schilders en bosarbeiders. Ook sporten zoals badminton of klimmen begunstigen ontsteking van Bursa subacromialis of Bursa subdeltoidea.
Subcoracoïde bursitis en subscapulaire bursitis subtendinea musculatuur
De subcutane bursa Bursa subcoracoïde en Bursa subtendinea musculum subscapularis raken ontstoken meestal als gevolg van natuurlijke leeftijdsgebonden slijtage, Overbelasting speelt geen rol bij deze vormen van bursitis. Slijtage verkleint de ruimte boven het schoudergewricht, wat kan leiden tot pezen en spierscheuren. Bovendien kan verkalking in de pezen en slijmbeurs inflammatoire prostateurose veroorzaken en langdurig ongemak veroorzaken.
De meeste ontstekingspijn treedt langzaam op. De patiënten nemen dan geleidelijk een terughoudendheid, om op middellange termijn verdere klachten op de schouder aan te trekken.
Sommige schouderbeurzen zijn met elkaar verbonden. Als een slijmbeurs ontstoken is, kan deze daarom op de anderen worden overgedragen. Omdat sommige bursae ook verbonden zijn met het gewricht, kan ontsteking zich daar ook uitstrekken.
behandeling
Als de schouder langere tijd niet wordt bewogen vanwege pijn, kan deze permanent stijf worden. Artsen verwijzen naar dit fenomeen als “frozen shoulder syndroom“Om dit te voorkomen, is dat zo efficiënte pijntherapie Zeer belangrijk bij ontstekingsremmende medicijnen zoals ibuprofen. Als dat niet genoeg is, het geschenk van cortisone hulp.
In het geval van slijtage-gerelateerde en chronische bursitis is de pijntherapie vaak onvoldoende. Toen ontstoken Bursae operatief verwijderd zijn.
Natuurgeneeskundigen bevelen ook homeopathische middelen aan, zoals silica of Sticta voor de behandeling van schouderbursitis. Het effect van homeopathische middelen is echter nog niet wetenschappelijk bewezen.
Bursitis: elleboog
De bursitis op de elleboog wordt overwogen door medische professionals Bursitis olecrani genoemd. Het manifesteert zich door een rood, zichtbaar gezwollen elleboogpunt. Drukpijn kan worden toegevoegd (in geval van acute ontsteking).
Dit soort bursitis treft vaak mensen die veel tijd achter hun bureau doorbrengen, en die dat niet doen Steun de elleboog, De toegepaste druk veroorzaakt de ontstekingsreactie. Maar het kan ook bacterie of andere onderliggende ziekten veroorzaken de bursitis olecrani.
Niet-bacteriële bursitis op de elleboog wordt behandeld met koude kompressen, elleboogverlichting, ontstekingsremmende pijnstillers of cortison. Bij infectieuze bursitis olecrani moet de bursa meestal worden verwijderd. Bovendien wordt een antibioticum gegeven.
Lees meer over de ontwikkeling, symptomen en behandeling van de ziekte in het artikel Bursitis – Elleboog.
Bursitis: knie
Bursitis op de knie is een van de meest voorkomende vormen van bursitis. In het kniegebied zijn er verschillende bursae die vlam kunnen vatten. Vooral gevoelig hiervoor zijn mensen die veel op hun knieën moeten werken, zoals vloerlagen.
Een bursitis in het kniegebied is merkbaar door een pijnlijke zwelling en roodheid op de knie. Afhankelijk van welke bursa ontstoken is, kunnen de symptomen optreden boven of onder de knieschijf of onder de knie in de richting van het scheenbeen.
Alles wat belangrijk is over oorzaken, symptomen en behandeling van deze vorm van bursitis lees je in het artikel Bursitis – Knee.
Bursitis: heup
Bursitis rond de heup kan ook verschillende bursae beïnvloeden. Meestal brandt de slijmbeurs aan de buitenkant van de heup – meer specifiek op de grote heuvel (bursitis trochanterica) – en in de lies (bursitis iliopectinea). Vrouwen worden iets meer getroffen dan mannen.
Bursitis in de heupen is meestal het gevolg van overmatige stress. Het wordt geassocieerd met pijn die meestal erger wordt met bewegingen in de heup.
De behandeling bestaat meestal uit het sparen en het gebruik van pijnstillende ontstekingsremmende medicijnen. Cortisone-injecties en / of shockwave-therapie kunnen worden toegevoegd. Voor vaak terugkerende ontstekingen wordt de aangetaste slijmbeurs vaak verwijderd.
Lees meer over de oorzaken, symptomen en behandeling van bursitis in het heupgebied in het artikel bursitis – heup.
Bursitis: onderzoeken en diagnose
Als een bursitis wordt vermoed, zal de arts u eerst vragen naar uw bursitis medische geschiedenis (Anamnese): hij beschrijft de symptomen precies, vraagt naar recente fysieke stress en mogelijke onderliggende ziekten.
Dan volgt er een lichamelijk onderzoek: De arts kijkt precies naar het getroffen lichaamsgebied. Hij kan een bursitis herkennen op basis van de rode huid en het gezwollen, onbeweeglijke gewricht.
Als de arts een bacteriële infectie vermoedt als de oorzaak van bursitis, wordt hij de uwe Meet lichaamstemperatuur en jij Bloed verliezen, De ontstekingswaarden (aantal witte bloedcellen, CRP, enz.) Worden bepaald in het laboratorium. Als er daadwerkelijk een bacteriële infectie is, wordt de slijmbeurs er een weefselmonster genomen (biopsie) om de aard van de ziekteverwekker te achterhalen. Dus de arts kan de behandeling individueel aanpassen aan de triggerende bacterie (selectie van een geschikt antibioticum).
In onduidelijke gevallen is nader onderzoek nodig. Zo worden de ontstoken structuren door middel van ultrageluid of Magnetic Resonance Imaging (MRI) om ze nauwkeuriger te kunnen beoordelen. een Röntgenfoto kan laten zien of kalk zich al in de slijmbeurs heeft afgezet.
Als onderdeel van het onderzoek moet de arts ziekten uitsluiten met symptomen die lijken op bursitis. Deze zogenaamde differentiële diagnoses omvatten reuma, tuberculose, lipomen (goedaardige vetweefseltumoren) en liposarcomen (kwaadaardige vetweefseltumoren).
Bursitis: geschiedenis en prognose
Hoe lang een bursitis duurt en hoe ernstig de symptomen zijn, hangt met name af van de oorzaak van de ontsteking. Als de bursitis effectief wordt behandeld en het gewricht geïmmobiliseerd is, verbeteren de symptomen meestal na een paar dagen.
Als de ontsteking echter wordt genegeerd en het gewricht niet voldoende wordt verlicht, kan de ontsteking chronisch (chronisch) worden en maanden of zelfs jaren ongemak veroorzaken. Dergelijke chronische bursitis is veel moeilijker te behandelen dan een acute. Daarom: één Housemaid’s knee Je moet het op jonge leeftijd serieus nemen.