In een zwangerschap in de buikholte heeft het embryo wortel geschoten in de vrije buikholte in plaats van de baarmoeder. Maar dat gebeurt heel zelden. De kwaadaardige eicel is meestal niet levensvatbaar en sterft vanzelf. Zo niet, dan kan het worden verwijderd door een operatie of medicatie. Lees alles wat belangrijk is voor de zwangerschap van de buikholte!
Buikholte zwangerschap: beschrijving
Net als de buitenbaarmoederlijke zwangerschap is de buikholtezwangerschap een vorm van extrauteriene zwangerschap (= zwangerschap buiten de baarmoeder). Ze is heel zeldzaam. Bij de getroffen zwangere vrouwen nestelde het bevruchte ei niet in de baarmoeder, maar in de vrije buikholte:
Meestal vindt bevruchting van de eicel plaats in de eileider van de vrouw. Daarna baant de eicel zijn weg naar de baarmoeder via de eileider (baarmoeder). De kleinste cilia, die de eileiders van binnenuit bekleden, ondersteunen het transport van het ei. Zodra ze de baarmoeder heeft bereikt, heeft ze al meerdere keren gedeeld. Er is een klein embryo ontwikkeld, dat in de baarmoederslijmvlies is geïmplanteerd (implantatie). Op dit punt wordt de placenta (moedertaart) gemaakt. Ze is verantwoordelijk voor het leveren van zuurstof en voedingsstoffen aan het ongeboren kind tot het einde van de zwangerschap.
Opmerking: Soms wordt de term zwangerschap in de buikholte ook vaak gebruikt voor zwangerschap buiten de baarmoeder (extrauterine zwangerschap).
Buikholte: oorzaken en risicofactoren
Een zwangerschap in de buikholte kan optreden als de eileider lekt of de baarmoeder misplaatst is. Dan kan de bevruchte eicel vals in de vrije buikholte komen en hier nestelen.
Het risico van een dergelijke extrauteriene zwangerschap bestaat bijvoorbeeld bij vrouwen die een buikoperatie of kunstmatige inseminatie hebben ondergaan. Spiraalvormige anticonceptie (spiraaltje, spiraaltje) verhoogt ook het risico op zwangerschap buiten de baarmoeder (zoals een zwangerschap in de buikholte). Andere risicofactoren zijn bijvoorbeeld een infectie van de buccale buizen, de vorming van een eicel, endometriose en roken.
Penile zwangerschap: symptomen
Aan het begin van een buikholte verloopt de zwangerschap in principe als een normale zwangerschap: de menstruatie is voorbij. Veel vrouwen melden ochtendmisselijkheid en een gevoel van beklemming op de borsten. De zwangerschapstest is positief.
Omdat er veel ruimte in de buik is, veroorzaakt het groeiende embryo in dit opzicht meestal geen ongemak (in tegenstelling tot een embryo in de eileider in het geval van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap). Bovendien sterft hij meestal snel vanzelf, voordat het tot klachten kan komen.
Peritoneale zwangerschap: onderzoeken en diagnose
Een zwangerschap in de buikholte kan worden bepaald door een gynaecoloog. Tijdens regelmatig preventief onderzoek gebruikt de arts echografie om te controleren of het bevruchte ei zich normaal in de baarmoeder heeft gevestigd. Als dit niet het geval is, hoewel de zwangerschapstest positief is, is er een vermoeden van extrauteriene zwangerschap.
Door middel van meer nauwkeurig echo-onderzoek De arts probeert de plaats van implantatie van het ei te vinden. In de meeste gevallen, de eileider (buitenbaarmoederlijke zwangerschap). Zelden heeft het ei ten onrechte wortel geschoten in de buikholte (zwangerschap in de buikholte) of elders.
Ook de Bloedspiegels van het zwangerschapshormoon Beta-HCG (humaan choriongonadotrofine) kan een indicatie zijn voor extrauteriene zwangerschap: als het bevruchte ei zich buiten de baarmoeder heeft gevestigd, is het HCG-niveau meestal te laag of neemt niet op dezelfde manier toe als bij een normale zwangerschap.
In onduidelijke gevallen kan de arts er ook een hebben laparoscopie (Laparoscopie) om de misvormde eicel te vinden. Het kan dan onmiddellijk worden verwijderd als onderdeel van de interventie.
Buikholte zwangerschap: behandeling
Het is over het algemeen niet mogelijk om een zwangerschap in de buikholte te hebben. Als het lichaam de extrauterine zwangerschap niet zelf stopt, zal de arts het buitenbeentje embryo verwijderen door chirurgie of medicatie. Zie Ectopische zwangerschap: behandeling voor meer informatie over deze behandelingen.
Peritoneale zwangerschap: geschiedenis en prognose
In de overgrote meerderheid van de gevallen beëindigt het lichaam zelf een zwangerschap in de buikholte – het embryo in de buikholte sterft, het weefsel wordt geresorbeerd. Zo niet, dan is behandeling nodig omdat er aanzienlijke gezondheidsrisico’s voor de vrouw zijn. Het kan leiden tot gevaarlijke bloedingen in de buikholte.
In principe kan een vrouw na een zwangerschap in de buikholte weer zwanger worden – dit keer met een normaal eierstok-ei. In individuele gevallen kan de kans op een normale zwangerschap echter min of meer worden verminderd. Tegelijkertijd is het risico van een hernieuwde buitenbaarmoederlijke zwangerschap toegenomen.